Suus: ‘Ik heb zo’n spijt dat ik die verkoper niet gelijk heb aangepakt’

Soms zou Suus willen dat ze wat meer lef had en zich niets zou aantrekken van anderen. “Sommige vriendinnen zeggen dat ze een moord zouden doen voor mijn beheersing, maar ik zou willen dat ik wat meer lef had. Wat die verkoper deed, kon echt niet door de beugel en ik liet het gewoon gebeuren.”

Misschien komt het omdat ze drie oudere broers heeft die altijd het hoogste woorden hadden, ze heeft geen idee, maar Suus is een rustig persoon. “Mijn broers schreeuwden altijd om het hardst en mijn moeder vond dat niet altijd even leuk. Ik zag de vermoeidheid in haar ogen en hield me dan juist koest zodat ze niet nog een lawaaipapegaai erbij had.” Maar ook is het gewoon de aard van het beestje. “Ik hoef niet zo nodig op de voorgrond, ik heb geen behoefte om mijn gelijk te halen, ik vind het fijner om mensen te helpen.”

Koffie, taart en een wijntje

Nu haar moeder een paar jaar geleden is overleden, is Suus mantelzorger voor haar vader. “Mijn vader woont nog zelfstandig maar eigenlijk gaat dat niet meer zo goed. Elke week ga ik een middag naar hem toe en dan doen we samen boodschappen en genieten van koffie en taart in een leuk restaurantje. Mijn vader kijkt uit naar mijn komst en we hebben samen veel plezier. Eens in de zoveel tijd wil mijn vader naar de slijterij om een lekker flesje wijn of iets anders te kopen.”

Het mag ff duren

Een paar weken terug waren ze in de slijterij en de verkoper die er normaal altijd stond, was er niet. “Vond mijn vader jammer want die jongen weet veel over wijn en praat daar graag over. Mijn vader vindt dat leuk om te horen.” In plaats van de alles over wijn kennende verkoper, stond er een norse man achter de kassa. “Het was druk in de winkel en mijn vader keek mij olijk aan en zei: ‘nou, nou, het mag effe duren hè?’ Ik knipoogde naar hem, want ik weet dat hij een grapje maakte. Hij klaagt nooit en is altijd vriendelijk en beleefd. Net als ik inderdaad.”

Joh, hij maakt een grapje

De verkoper was duidelijk not amused door de opmerking van Suus haar vader en antwoordde: ‘zeg, als het je allemaal niet bevalt, dan ga je mijn winkel maar uit’. “Verschrikt keek mijn vader mij aan en ik zei: ‘joh, rustig aan, mijn vader maakt een grapje’. De verkoper ging door met afrekenen en achter mij zuchtten twee dames dat het wel erg langzaam ging allemaal. Wederom wierp de verkoper een giftige blik onze kant op, terwijl wij helemaal niets zeiden. ‘Jullie moeten goed zo doorgaan’, siste hij. Ik wist niet waar ik kijken moest.”

Waarom zweeg ik?

Eindelijk kan Suus de flesjes drank voor haar vader afrekenen. “Toen we de winkel uitgingen wenste ik de verkoper een fijne dag verder. Woest kwam-ie achter me aan en blafte dat ik die cynische toon wel achterwege kon laten. Ik besloot niet te reageren en eenmaal buiten merkte ik pas hoe aangeslagen mijn vader was. Het zat hem zo hoog dat die verkoper zo idioot reageerde en dat hij dat toch helemaal niet kon maken naar klanten toe? Ik was het roerend met hem eens en de tranen van onmacht sprongen in mijn ogen. Verdorie! Waarom had ik niets gezegd tegen die verkoper? Waarom had ik de flessen wijn niet snoeihard op zijn toonbank gezet en was de winkel uitgelopen?”

Surrealistisch scene

Dagen later heeft Suus haar vader het er nog steeds moeilijk mee. “Hij begrijpt niet waarom die man zo deed. Ik heb mijn vader gezegd dat hij het moet loslaten. Ik heb overwogen een klacht in te dienen maar wat bereik ik daarmee? Maar ik denk ook: dit gedrag kunnen we toch niet tolereren? Die dames achter ons in de rij waren net als wij met stomheid geslagen. Het was een surrealistische scene die ons allemaal verwarde. Ik houd er een rotgevoel aan over en heb achteraf spijt dat ik die verkoper niet gelijk heb aangepakt. Maar ja, dat is nu te laat en ik blijf met een knoop in mijn buik zitten.”

Wat had jij gedaan als je in Suus d’r schoenen zou staan? Had jij het gedrag van de verkoper gepikt? Of zou jij de beste man fijntjes duidelijk maken dat zijn gedrag niet door de beugel kan? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Pavel Danilyuk via Pexels

Nena: “Mijn man ging met een tandenborstel in zijn anus naar het ziekenhuis en kwam thuis met een stoma’

Ongelukken tussen de lakens gebeuren vaker dan je denkt. Mensen lopen er alleen niet graag mee te koop. Nena (48) weet daar alles van. Toen zij aan het werk was, kreeg ze een paniekerig telefoontje van haar man. Hij had een elektrische tandenborstel in zijn anus gestopt en kreeg het ding er niet meer uit. “Ik hoor de wanhoop in zijn stem toen hij zei: ‘Please Nena, help me! …. Verder lezen’