fb

Paasherinneringen

Weet je het nog, paaseieren zoeken? Eerste paasdag, 7 uur ’s ochtends en zo snel als je kan storm je de trap af. Alles in de woonkamer lijkt normaal. Papa’s stoel staat op de gebruikelijke plek, mama’s boeken liggen op tafel en mijn speelgoed van gisteren zwerft door de woonkamer zoals dat het elke ochtend doet. Maar echt normaal? Nee, dat is het niet.

Snel maar onzeker bewegen mijn voeten zich over de nog koude vloer. Kijk links, speur rechts, zoek overal. “Yes, de eerste gevonden!” roep ik enthousiast naar mijn zusjes en klim op het aanrecht om het hoog verstopte eitje te pakken. Juichend en met bakken energie (zoals een 9-jarig kind dat om 7 uur ’s ochtends heeft) rennen we door de woonkamer en zoeken alle 30 de eitjes.

Met een rood hoofd en half gesmolten paaseitjes in de hand ploffen we op de bank. De stand: Sianne (mijn jongste zusje) heeft 4 eitjes, Amber (de middelste van de drie) heeft 11 eitjes en ik (de grote zus) heb 15 eitjes. Zonder dat mama ook maar iets hoeft te zeggen staan Amber en ik allebei eitjes aan Sianne af. Alle drie 10 eitjes, eerlijk verdeeld.

Door alle aandacht voor de chocolade eitjes is het bewonderen van de mooi gedekte ontbijttafel er volledig bij ingeschoten. Een zacht geel kleed, roze servetten en het crème kleurig Wedgewood servies geven de tafel een warme uitstraling. Verse croissantjes, gekookte eieren, een grote paas stol en zoetzure jus d’organe nodigen uit om gezellig met z’n vijven plaats te nemen aan de grote tafel. Niet alleen mama heeft haar best op dit ochtendmaal gedaan, ook de paashaas heeft wat voor de zusjes achter gelaten. Drie schattige houten kippenhuisjes met chocolade eieren erin; onze dag kan niet meer stuk.

Nu, 10 jaar later vieren wij Pasen nog steeds op dezelfde warme manier. Bijna hetzelfde dan. 7 uur ’s ochtends is door de jaren heen verschoven naar 10 uur, de trap krijgt jaarlijks minder fanatieke voeten te verduren en het speelgoed is vervangen door laptops. Ook de verdeling van de eitjes gaat ieder jaar anders. Top sportende zus Sianne (nu 14 jaar) zal naar verwachting minstens de helft van de eitjes binnen harken, op de tweede plaats staat middelste zusje Amber (net 18 geworden) die fanatiek minstens 10 eitjes in de wacht sleept en ik (inmiddels bijna 20) doe aan de lijn. Dit jaar geen paaseitjes voor mij dus. Hoewel… Misschien eentje dan.

Hoe vierden jullie Pasen vroeger? Werd er stilgestaan bij de opstand van Jezus of draaide het vooral om zo veel mogelijk lekker eten? Ik ben erg benieuwd!

 

Mara Blikslager Damespraatjes
Mara Blikslager
Redacteur Damespraatjes
@MaraBlikslager 

Mara Blikslager (19 jaar) werkt voor online vrouwenmagazine damespraatjes.nl en studeert Media, Informatie en Communicatie aan de Hogeschool van Amsterdam. Ze is gek op schrijven, de wereld ontdekken, socializen en sporten. Als Mara niet aan het werk is of in de schoolbanken zit is ze te vinden in het zwembad, op de spinning-fiets, in een hippe club of lekker op de bank. Ze woont in Mediastad Hilversum maar heeft ook een grote liefde voor onze, iets chaotischere, hoofdstad: Amsterdam. 

Lees ook de andere artikelen van Mara Blikslager 

 

2 reacties

Sacco -

“stilgestaan bij de opstand van Jezus ”

Volgens mij is Jezus niet in opstand gekomen maar opgestaan (uit de dood).
Derhalve dient hier ipv. opstand te staan: opstanding.

Annemarie -

Erg herkenbaar dit verhaal. Bij mij thuis deden we dit vroeger ook. Inmiddels heel wat jaren geleden,maar niet minder spannend en leuk! Ook ik rende de trap af op paasochtend, maar moest het opnemen tegen 2broers en een zus. Afhankelijk van het weer waren de eitjes in de tuin of in het huis verstopt. Naarmate de oudste 2 kinderen ouder werden,mochten zij meehelpen verstoppen wat voor de andere 2meer eitjes betekende,haha. Maar ook hier was zonder meer gewoon dat iedereen wat lekkers kreeg,op eigen leeftijd afgestemd. Nu, ruim 30jaar later speelt hetzelfde ritueel zich af in mijn eigen gezin. Oudste dochter Anniki
van 14 vindt ook meer eitjes dan haar zusje Nikita, van bijna 11.Zondag is Nikita jarig,dus n echt paasfeest voor haar, met zeker dit jaar een paar extra eitjes voor haar, doorgeschoven door grote zus! Extra traditie bij ons is,dat de kinderen nog vroeger opstaan dan de haas,want zij koken de eieren voor het ontbijt en beschilderen of beschrijven ze met gekke,grappige teksten of tekeningen,die passen bij de personen aan de ontbijttafel. Heel veel saamhorigheid dus,bij dit soort momenten. Heerlijk.

Reageer ook