Het kan ouders tot waanzin drijven als hun kind niet wil eten. Krijgt ze wel voldoende binnen, wordt ze vannacht niet wakker omdat ze trek heeft en is het iets om ons zorgen over te maken; stuk voor stuk vragen die bij veel ouders regelmatig door het gaan. Gelukkig krijgen de meeste Nederlandse kinderen voldoende voedingsstoffen binnen om goed te groeien. Zelfs wanneer ze af en toe hun avondeten laten staan! Het is voor Noor, moeder van Sofie (4 jaar) en Daan (2 jaar), een bekend verhaal.
“Mijn man Jeroen en ik moeten er weleens om lachen dat Sofie zo’n slechte eter is”, vertelt Noor. “Wij zijn allebei nogal Bourgondiërs en leven meer om te eten dan dat we eten om te leven. Onze jongste, Daan, is precies zo. Wij nemen hem gerust mee naar een restaurant, wetende dat hij het gezellig en leuk vindt. Net als mijn man en ik ziet Daan eten als iets lekkers en gezelligs. In tegenstelling tot zijn zus Sofie dus…”
Chocopasta of hagelslag
Waar Noor en Jeroen bij Daan altijd moeten oppassen dat hij zich niet misselijk eet, is dat een ander verhaal bij Sofie. “Ze is dan wel twee jaar ouder, maar ze eet veel minder dan Daan. De discussies beginnen al bij het ontbijt en het maken van de broodtrommel voor school. Ik hoopte door haar bij het eten te betrekken dat het beter zou worden, maar dat is helaas niet zo. Met veel pijn en moeite eet ze ’s ochtends een halve boterham met chocopasta of hagelslag. Ons beleid was eigenlijk dat ze dit alleen mogen als ze eerst wat gezonds op brood hebben gegeten. Aangezien Sofie dan helemaal niks at, hebben we dit principe voor haar losgelaten.”
Perfect gesneden
Voor de kleine pauze geeft Noor Sofie altijd fruit mee. “Ze wil alles perfect schoongemaakt en gesneden. Zijn haar druiven niet gehalveerd of is de appel niet perfect geschild en in partjes? Dan krijg ik het onaangeroerd terug. Op school hebben ze liever niet dat kinderen zoetigheid op hun brood hebben, maar hier geef ik bij Sofie geen gehoor aan. Zij krijg twee boterhammen met chocopasta mee. Meestal eet ze dit op gelukkig, maar als ze een minder goede dag heeft, krijg ik het ook nog weleens terug.”
Onderhandelen
Bij het avondeten is het elke dag strijd. “We zijn elke maaltijd aan het onderhandelen. ‘Als je één aardappel, twee happen vlees en drie happen broccoli eet, mag je van tafel’, zeggen we dan. Na een lange discussie eet ze dit uiteindelijk wel op, maar het gaat niet van harte. De sfeer aan tafel is hierdoor niet goed en ik vind het ook niet leuk voor Daan. Hij zit er nu vaak wat sip naast.”
Heel goed
Laatst besprak Noor het eten van Sofie met de moeder van een vriendinnetje van school. “Ik zei dat het zo fijn was dat Sofie zo vaak mocht blijven eten en vertelde dat het voor Daantje lekker is om soms zonder het gedoe van zijn zus te kunnen eten. ‘Welk gedoe?’, vroeg de moeder van het vriendinnetje. ‘Nou, dat ze bijna niks eet’. En je gelooft het niet; de moeder van het vriendinnetje vertelde dat Sofie daar altijd heel goed eet. ‘Na school geef ik ze altijd een bordje fruit en een koekje. Dat gaat er goed in. Rond 17:30 uur komt het avondeten op tafel en ook hier eet ze heel goed van mee. Vaak schept ze zelfs twee keer op en daarna heeft ze nog ruimte voor het toetje’, vertelde de moeder.”
Lekkerder en geen ruzie
Noor weet niet wat ze hoort en vraagt aan Sofie of het klopt dat ze altijd goed eet bij haar vriendinnen thuis. “Ja, maar het eten is daar lekkerder en we hebben geen ruzie aan tafel”, was haar reactie. Het maakt Noor boos, want voor haar gevoel is haar eten ook lekker en is er alleen gedoe aan tafel omdat Sofie niks wil eten. “Ik voel me echt bedonderd. Elke dag doe ik zo mijn best om Sofie te laten eten en gooi hierin al mijn principes overboord. En nog steeds is het niet goed genoeg…”
Op respectvolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Afbeelding: Elina Fairytale via Pexels
Hanneke -
Het is een machtsspel hoe jong ze ook zijn.
Voelen kinderen direct aan.