fb

Merel (25): ‘Ik zou zo graag een eigen leven hebben in plaats van voor mijn moeder te zorgen’

Terwijl haar vriendinnen uitgaan, sporten en op mannenjacht zijn, zorgt Merel (25) voor haar moeder. Kanker zorgde ervoor dat haar altijd zo vitale moeder Jacqueline van de een op de andere dag veranderde in een zieke en zwakke vrouw. “Natuurlijk zorg ik voor haar, maar het is soms zo loodzwaar. Ik wil stappen, plezier maken en niet de medicijnen voor mijn moeder klaarzetten.”

Als donderslag bij heldere hemel kreeg Jacqueline (49) vorig jaar te horen dat ze baarmoederhalskanker had. “Ze was al een tijdje niet lekker, maar vermoedde dat het met de overgang had te maken. Dachten de artsen ook maar toen de klachten erger werden en de onderzoeken intensiever, werd een tumor gevonden, diep verscholen in haar baarmoeder.” De operatie was zwaar en Merels moeder had complicaties. Daarna kreeg ze chemotherapie waarvan ze heel beroerd werd. Voor Merel was het zwaar haar moeder zo ziek te zien. “Het was een zielig hoopje mens na de chemo. Haar haar was uitgevallen en ze was zo vreselijk misselijk van de chemo dat ze maar bleef overgeven. Heel akelig. Ik zorgde voor haar, was bij haar en dacht daarover niet na.”

Niet normaal toch?

Dat deed Merels beste vriendin wel. Zij wees haar erop dat het niet helemaal normaal is dat alle zorg van haar moeder op haar schouders terecht komt. “Maar ja, wie moet het dan doen? Onze familie is klein; mijn moeder heeft alleen nog maar een oudere zus en zij is ook ziekelijk. Mijn vader is vijf jaar geleden vertrokken en heeft een nieuw gezin. Van mijn moeder wil hij niets meer weten zelfs niet nu ze zo ziek is. Ik heb hem gebeld toen we hoorden dat ze baarmoederhalskanker had, en het enige dat hij zei: ‘Ik hoop niet dat ze uitzaaiingen heeft want dat zou wel heel lullig zijn.’ Ik was verbijsterd en wist niet wat ik moest zeggen. Ik heb opgehangen en wil hem niet meer zien. Hoe kan hij haar zo laten vallen!”

Huilend op de bank

Door haar vaders houding heeft Merel helemaal het idee dat ze dubbel hard voor haar moeder moet zorgen. “Ik kan haar toch niet aan haar lot overlaten? Als ik het niet doe, is er niemand. ’s Avonds zit ik vaak huilend op de bank als ik weer thuis ben. Ik wil eigenlijk zo graag reizen en met mijn vriendinnen op stap. En zou zo graag een leuke vriend willen, maar waar vind ik die? En wie zit er nou op mij te wachten? Een vijfentwintigjarige die voor haar zieke moeder zorgt. Lekker sexy.”

Haar jeugd glipt door haar vingers en ze blijft maar op twee gedachten hinken: zorgt ze voor haar moeder of zorgt ze voor zichzelf? Het ergste vindt ze dat ze niet gelukkig is. “En mijn moeder kan soms zo op mij schelden en snauwen. Ik weet wel dat het komt omdat ze niet goed in haar vel zit en boos op god en de hele wereld is maar dan nog hoeft ze mij niet zo af te blaffen. Ik word daar zo verdrietig van. Dat heb ik niet verdiend. Maar ja, mijn moeder laat ik niet zakken. Nooit. Dus hoe het anders moet: ik heb echt geen idee.”

Wat kan Merel volgens jou het beste doen? Vind je dat ze niet moet zeuren en gewoon voor haar moeder moet zorgen? Of vind je dat het zorgen voor haar moeder veel te zwaar is voor een vijfentwintigjarige? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.

3 reacties

Anoniem -

Wat dapper dat je dat durft te zeggen. Ik ben inmiddels 49 en kom er steeds meer achter dat mijn zus en ik ons hele leven al voor onze zieke moeder zorgen. De gevolgen voor onze eigen levens worden steeds duidelijker en pijnlijker.
Zoek hulp en laat het niet zover komen als wij hebben gedaan. Op die manier kun je hopelijk een lieve dochter blijven.
Sterkte

Heidie -

Vraag bij de gemeente eens om een gesprek met een mantelzorgondersteuner. Die kan je tips geven, kan wellicht een vrijwilliger aan je moeder koppelen zodat ze af en toe gezelschap krijgt. Als ze echt verzorgd moet worden, zou je kunnen kijken of er thuiszorg kan komen een paar avonden per week zodat het niet allemaal op jou terecht komt.
En is het zo dat je moeder er zo slecht aan toe is dat ze niet alleen kan blijven of gaat het ook om haar psychische gesteldheid? Want daar zal ze dan toch professionele hulp bij moeten hebben. Om de mantelzorg vol te kunnen houden, is het toch belangrijk dat je wat meer leuke dingen voor jezelf gaat doen.

Sol -

Wat knap zeg dat je dit voor je moeder doet en zoveel klaar staat voor haar. Is er geen mogelijkheid dat 1 van je vriendinnen eens een dagje of wat dagen voor haar kan zorgen zodat jjj iets voor jezelf kan doen?
Ik zou als ik jou was toch eens gaan zoeken naar andere opties. Weet niet of je een toekomst wil met man en kinderen maar wat als jij straks zo oud bemt dat dit niet meer kan? Als je er niet uit gaat, kom je ook niks tegen.
Informeer eens bij een Thuiszorgorganisatie voor verpleging en verzorging.. Die kunnen meermaals per dag langs komen. Ik vind dat je moet kiezen voor jezelf. Als jij gelukkig bent, kun je jou moeder daarover vertellen. Welke moeder wil nou niet dat haar dochter gelukkig is?

Reageer ook