Marsha heeft urineverlies tijdens het sporten

Marsha is moeder van een jongen en een meisje van 4 en 6 jaar. Ze werkt 4 dagen per week bij een groot automatiseringsbedrijf. Voordat ze kinderen kreeg heeft ze altijd fanatiek gesport, met name veel hardgelopen en getennist. Na een zware tweede bevalling kreeg ze last van urineverlies.

Maandverband

Aanvankelijk dacht ze dat het over zou gaan en bleef ze overdag maandverband dragen. Maar na 2 maanden doorsukkelen en ze ook weer aan het werk moest na haar zwangerschapsverlof, was het niet over en besloot ze naar de huisarts te gaan die haar doorverwees naar de gynaecoloog. “Ik was best heel onzeker en erg benieuwd of de gynaecoloog iets voor mij zou kunnen betekenen. Ik vreesde dat ik misschien wel geopereerd moest worden”, aldus Marsha.  De gynaecoloog onderzocht haar uitgebreid. Een operatie was zeker niet nodig, hij verwees haar door naar een fysiotherapeut om haar bekkenbodemspieren te trainen. Marsha was enorm opgelucht: “Wat zou het geweldig zijn als het met trainen overgaat”.

Hoest- of niesbui

Gelukkig verdwenen de klachten bij Marsha “in het gewone leven” door de fysiotherapie wel.  Ze kreeg veel oefeningen en na een paar weken kon ze weer naar haar werk zonder dat ze maandverband hoefde te dragen. Nu was een inlegkruisje meer dan genoeg. Heel af en toe had ze nog een klein beetje urineverlies, bijvoorbeeld tijdens een hoest- of niesbui. Maar dat was goed te doen en het inlegkruisje zorgde voor genoeg bescherming.

Lekker weer hardlopen!

Na een paar drukke jaren met werk en gezin besloot Marsha wat vaker te gaan sporten. Op haar vrije dag en in het weekend pakte ze haar oude liefde weer op: hardlopen. Samen met een vriendin meldde ze zich aan bij haar oude atletiekvereniging. Ze merkte al snel dat ze het nog niet was verleerd en de training van een uur leek voorbijgevlogen. Wat had ze genoten! Tot ze naar de WC ging en zag wat er was gebeurd.

Huggies voor senioren?

Haar onderbroek was drijfnat. “Ik dacht dat ik misschien had lopen zweten.  Maar de penetrante urinegeur gaf al snel het antwoord. Gelukkig had ik schone kleren bij me en kon ik douchen bij de atletiekvereniging.” Haar fijne gevoel over de training had snel plaats gemaakt voor een enorme teleurstelling. Ze voelde zich zelfs even een oud vrouwtje en zag zich al levenslang krijgen met urinebroekjes voor ouderen.

Terug naar de huisarts

Haar eerstvolgende vrije ochtend zat Marsha meteen bij de huisarts met haar probleem. Hij gaf aan dat de kans groot is dat haar bekkenbodemspieren toch weer zijn verslapt. Ook bij overgewicht neemt de druk op de blaas toe. “Doordat ik jarenlang 4 dagen per week werkte naast de zorg voor mijn gezin en ik dus nauwelijks sportte (maar wel lekker ’s avonds een glaasje wijn nam om te ontstressen) ben ik na mijn bevalling zo’n 10 kilo aangekomen”.

Advies

Voor Marsha viel tijdens dit consult eigenlijk alles wel op zijn plaats. Ze zou aan zichzelf moeten gaan werken. Voorlopig geen wijn meer in de avond en proberen wat kilootjes af te vallen (dat kan sowieso geen kwaad). En weer terug naar de fysio voor de oefeningen. De huisarts adviseerde haar om wel te blijven hardlopen, dan maar even met extra groot maandverband.

Met vertrouwen aan de slag

Hij adviseerde haar om na 6 weken bij hem terug te komen. Mochten de klachten dan nog niet weg zijn, dan wilde hij haar doorsturen naar de gynaecoloog om te zien of er misschien sprake is van een verzakking van de blaas of de baarmoeder.

Maar zover is het nog lang niet. Marsha gaat flink aan de slag met zichzelf en heeft er alle vertrouwen in dat het de goede kant op zal gaan.

Ervaringen van anderen

Heb jij ervaring met urineverlies? Welk advies kreeg jij en heeft het geholpen? We zijn heel benieuwd naar jullie ervaringen.