fb

Marcella: “Mijn ex maakt me zwart bij iedereen. Ik ben er kapot van.”

Je hoort het zo vaak: exen die elkaar zwart maken bij de kinderen, vrienden en familie. Marcella vond dat altijd een beetje overdreven, maar nu ze zelf slachtoffer van roddel en achterklap is, weet ze dat het waar is. “Rob maakt me bij het wie het maar horen wil, zwart. En er zijn vrienden die dat geloven en mij niet meer willen zien of spreken. Dat slaat toch nergens op?”

Het huwelijk van Marcella en Rob strandde twee jaar geleden. Tien jaar lang deelden ze lief en leed maar de laatste twee jaar van hun huwelijk was één grote sleur. “Rob en ik leefden langs elkaar heen. Ik had mijn vriendinnen, sportclub en werk, en Rob hing voor de televisie. Als ik vroeg of hij mee ging naar de film of het theater, dan wilde hij niet. Het enige waarvoor ik hem altijd kon porren was op bezoek bij vrienden of vrienden thuis uitnodigen. Dat deed ik dan maar, want zo leek het alsof ons huwelijk nog iets voorstelde.”

Relatie is werken

Maar als de sleur de overhand neemt en omslaat in irritatie, weet Marcella wat haar te doen staat: ze moet voor haar zelf kiezen. Ze praat met Rob maar die heeft geen idee waarover ze het heeft. Vindt dat ze een prima huwelijk hebben. “We moeten er aan werken, Mars, een relatie hebben betekent dat je eraan moet werken. Nou, dat vind ik dus niet. Een relatie moet gewoon lopen, vanzelf gaan. Werken doe ik overdag bij mijn baas, op de bank wil ik lekker relaxen met mijn man.”

Vrijheid

Rob vraagt Marcella of ze het nog een kans wil geven, maar Marcella is onverbiddelijk. Ze kan het niet meer en verlangt hevig naar haar vrijheid. “Rob wilde me niet kwijt en was bereid alles voor me te doen om me maar te houden. Maar ik kon echt niet meer, het was te laat.” Aanvankelijk verloopt de scheiding redelijk soepel en gunnen Marcella en Rob elkaar het beste. Dat verandert als de scheiding definitief is en Marcella een jaar na de breuk Huib ontmoet met wie ze een fijne relatie heeft. “Toen ik op Facebook mijn relatiestatus van single naar relatie veranderde, kreeg ik onmiddellijk een appje van Rob. Of het nodig was dat ik dat de wereld moest vertellen. Of ik wel wist hoe pijnlijk dat voor hem was.”

Lousy huisvrouw

Ze negeert haar mokkende ex en gaat door met haar happy life. Totdat ze van vrienden hoort dat Rob haar regelmatig zwart maakt. “Eerst schonk ik daaraan geen aandacht, hij kletst maar een end de ruimte in, dacht ik. Maar steeds vaker kreeg ik te horen dat hij maar bleef zaniken over mij. Ik zou een enorm gat in mijn hand hebben, ik zou helemaal niet zo aardig zijn als ik me altijd maar voordeed en ik ben een lousy huisvrouw die hem alles liet doen. Ik kan je verklappen dat Rob niet eens weet waar de stofzuiger staat.”

Hij mist me

Ondanks dat het onzin is wat Rob over haar rond toetert, raakt het Marcella toch. Zeker omdat de scheiding helemaal niet zo beroerd verliep en ze in de veronderstelling was dat ze in goed overleg uit elkaar waren gegaan. “Niet dus. En wat ik er verdrietig aan vind is dat drie vrienden Rob geloven en mij nu niet meer willen zien, terwijl ik dol op ze ben en ze in mijn leven wil houden. Ik weet wel dat Rob niet meent wat hij zegt over mij en dat het zijn manier is om om te gaan met zijn verdriet, maar hij maakt me wel kapot zo.  Wat hij eigenlijk zegt,  is namelijk dat hij me mist. En dat hij me heel graag terug wil.”

Ik mis mijn vrienden

Marcella weet ook wel dat vrienden komen en gaan in een mensenleven, maar ze baalt als een stekker dat de vriendschap strandt omdat haar ex haar zo nodig zwart moet maken. “Ik heb hem gevraagd hiermee te stoppen. ‘Waarom?’ appte hij terug, ‘ik doe toch niks verkeerd? Het klopt toch allemaal wat ik over jou zeg?’ Wat moet ik daarop nou antwoorden? Ik wil gewoon mijn vrienden blijven zien, ik heb ze nodig en ik mis ze.”

Wat vind jij? Moet Marcella haar schouders ophalen en verdergaan met haar leven? Of moet ze zorgen dat de vrienden die nu afhaken door het geroddel van haar ex weer met haar willen omgaan? Of moet ze hetzelfde doen als Rob en allerlei leugens over hem verspreiden? Praat mee in de comments onder dit artikel.

7 reacties

bobo -

Vervelend voor de schrijver van dit artikel. Alleen, zoals ik hierboven al lees, is dit niet alleen voorbehouden aan de vrouwen. Ik ben een man. Ik heb na mijn scheiding, afgelopen 10 jaar zelfs alleen, zelfstandig mijn kinderen moeten opvoeden. Mijn ex-vrouw ging zo ver, dat ik een maand na het verlaten mij beschuldigde van huiselijk geweld en mijn kinderen onttrekken aan de ouderlijke macht. Alleen pech voor haar, dat ik al lang, vanwege de situatie vooraf een heel dossier bij de huisarts en wijkteam had. waardoor ze zich alleen zelf belachelijk maakte.

Mensen denken voor zichzelf. Ook ej vrienden, familie en kennissen. Hoe harder hij zijn best doet jou zwart te maken, hoe ongeloofwaardiger hij zelf er van wordt. wel is het lastig. Mocht je hier echt onder leiden, dan zou ik zeker contact opnemen met de huisarts. want het is zeker erg stressvol.

Joris -

Geen touw aan vast te knopen, Gilbert.

gilbert -

ik vind het spijtig te lezen dat het weer alleen om de man draait!,
ikzelf ben ook slachtoffer en kan je verzekeren dat je voor je uit elkaar gaat al zwart gemaakt word!
ook door de vrouw! en met alle trukken vandien zoals verklaringen dat je haar hebt geslagen enz enz enz!
gelukkig klapt de grote menigte zich er dan in als ze worden ondervraagt en hebben ze hetzelf te stekken!
messen in de rug steken is er altijd al bij geweest en is eigen aan de mens , en dit door frustratie!
zolang het maar bij babbelen blijft he dames?

Rita -

Mijn ex is zo wraak gezind dat hij mij zelfs bij justitie, politie en instanties zwart maakt….. De hel die ik daardoor mee maak kan ik niet vertellen…..

Eva -

Ik heb hetzelfde meegemaakt, hij vertelde de wildste verhalen aan iedereen die wilde luisteren. 4 jaar geleden ging het uit, vorig jaar zat hij bij me op de bank om te vertellen dat hij er nog steeds niet overheen was. Uiteindelijk lach ik als laatste, ik ben doorgegaan met mijn leven en heb nu een gelukkige relatie, hij leeft nog in het verleden. Hoe giftiger de opmerkingen, hoe dieper het verdriet. Het raakte mij toen ontzettend maar gelukkig zagen mensen in dat hij gewoon dingen verzon, ik hoop dat het bij jou ook zo gaat!

Miranda -

Ach meis ik heb het zelf mee gemaakt. Hij wilde nergens ook nergens heen ik heb mijn zoon praktisch alleen groot gebracht. Alleen naar vrienden of vrienden bij ons dat was oke. Na 25 jaar was bij mij de koek op. Bij hem niet en hij begreep er niets van. Goed uit elkaar gegegaan hem alles laten houden omdat ik hem zielig vond. Hij heeft geen spaan van mij heel gelaten zelfs mijn zoon er ingetrokken. Nu 5 jaar later komt mijn kind weer langzaam terug net als sommige zo genaamde vrienden. Voor mijn kind staat de deur open en heeft altijd open gestaan maar de zo genaamde vrienden houd ik lekker op afstand. Ik ben doorgegaan met mijn leven heeft mij moeite gekost maar wat voor vriend ben je als je naar een kant van het verhaal luisterd. Geloof mij je komt vanzelf weer super leuke mensen tegen. Nieuwe fase van je leven. Heel veel geluk

Susan -

Vrienden? Dat zijn ze nooit geweest!
Vrienden komen naar je toe en verifiëren voor ze een oordeel vormen.

Schouders ophalen en genieten van het leven! Juist dan, komen de mooiste mensen op je levenspad!

Reageer ook