Lisanne leest Eva van Bregje Bleeker – dit zijn de winnaars van het boek
‘En zo ging ze van ons heen. Eva, die mijn moeder was.’ Dit zijn de laatste zinnen van het indrukwekkende boek over de moeder van Bregje Bleeker: EVA. Bij deze bijzondere vrouw, één van de eerste vrouwelijke hoogleraren van ons land, wordt op middelbare leeftijd dementie vastgesteld, als gevolg van een hersenbeschadiging. In dit boek geeft Bregje op openhartige wijze weer wat de impact van deze ziekte is op het gezin en op haar zelf.
Bregje begint haar boek met de treinreis die ze gaat maken naar Warschau, Moskou, Beijing en Borneo. Ze zijn er allemaal om haar uit te zwaaien. Ook Eva met de slappe linkerarm, die tussen hen inhangt.
Vervolgens vertelt ze hoe haar Oma vanuit Princehage bij Breda naar Amsterdam verhuist, waar Eva vanaf haar middelbare schooltijd opgroeit. Het huwelijk van Oma en Opa is niet goed. Eva’s vader ziet het nut er niet van in dat zijn slimme en getalenteerde dochter gaat studeren. Gelukkig houdt Oma haar poot stijf en kan Eva aan haar universitaire studie tot arts beginnen.
Eva ontmoet in haar studententijd Jacob, ze trouwen en krijgen twee dochters, waarvan Bregje de jongste is. Het oogt als een gelukkig gezin, waar beide ouders werken, hetgeen in de 70-er jaren nog niet vanzelfsprekend was.
Eva heeft een veelbelovende carrière als medisch hoogleraar tot aan het moment dat een hersenziekte wordt geconstateerd met dementie en fysieke aftakeling (Parkinsonachtige verschijnselen) als gevolg. Ze is dan in de bloei van haar leven en nog geen vijftig. De aanvankelijke klachten, als vermoeidheid en veranderend gedrag worden teruggevoerd op haar motivatie om de beste te willen zijn in haar vak en haar gedrevenheid om altijd maar door te willen gaan. Totdat blijkt dat de klachten een medische oorzaak hebben.
Het verloop van de ziekte zet de verhoudingen binnen het gezin soms op scherp en toch vormen ze ook een front naar de buitenwereld: “op een wat wonderlijke wijze vormden we ook een heel hechte familie”. Er wordt weinig over gevoelens gepraat en veel blijft onbesproken. Bregje stapt steeds meer in de rol van liefdevolle verzorger als Eva gaandeweg minder zelf kan.
Bregje stelt zich veel vragen in het boek, maar ze hebben een functie. Het zet je als lezer aan het denken en soms wil je het antwoord zelf al invullen. Ze heeft het ook over redeneringen van mensen: “er wordt te gemakkelijk van uitgegaan dat dementerenden niks meer voelen of van hun omgeving waarnemen”. En dat terwijl een demente persoon vaak de taal niet meer heeft om uiting te geven aan gevoelens of pijn. Eva kan op het laatst niet meer praten en niet meer duidelijk maken wat ze wil of voelt.
Naar het einde van het boek kost het me moeite om mijn tranen te bedwingen. Ik doe er eigenlijk ook geen moeite voor. Het is te aangrijpend, ik voel de worsteling, het verdriet, de pijn van Eva, de hoop en wanhoop van Bregje, de ontwrichting van het gezin. Ik voel zelfs plaatsvervangende opluchting als Eva eindelijk op vredige wijze inslaapt. Hoeveel lijden kan een mens verdragen?
Dit boek heeft me weer op scherp gezet. Dementie, een ziekte die vele vormen kent, zal de komende jaren toenemen, er komen meer ouderen. Maar laten we niet vergeten dat er ook een grote groep jonge dementerenden is, vrouwen en mannen die in de bloei van hun leven getroffen worden door een ziekte met een onvoorspelbaar verloop. Dementie kent vele vormen en er is nog veel onbegrip in de maatschappij.
Ik kan dit boek van harte aanbevelen, voor naasten die midden in dit proces zitten kan het een troost zijn, voor mensen die weinig van de ziekte afweten kan het je kijk op de ziekte veranderen.
Titel: Eva
Auteur: Bregje Bleeker
Uitgeverij: The House of Books
Prijs: € 19,99 en als e-book € 5,99
BESTEL DIT BOEK BIJ BOL.COM
Lisanne Teeuwen (56), Lisanne Teeuwen (55), moeder van twee volwassen dochters, leerkracht Taalklas voor twee basisscholen in Weesp en voor een nieuwkomersklas op de Taalschool in Huizen. Een veelheid van passies en hobby’s maken dat ze zich geen seconde verveelt. Op sportief gebied: wandelen, fietsen en roeien. Creatief: kleding maken. Cultureel: museumbezoek en kunstgeschiedenis. Ontspanning: veel lezen, schrijven, muziek en puzzelen. Een boogschutter ten voeten uit.
Winactie
We hebben goed nieuws! We mogen 3 exemplaren weggeven van het boek Eva van Bregje Bleeker. Dit zijn de winnaars:
- Claudia van Veltom
- Thamar
- Dikkiedik
Van harte gefeliciteerd! We nemen contact met jullie op voor jullie adres. Het boek zal direct door de uitgever naar jullie toe worden gestuurd.
Heb je het boek niet gewonnen, maar zou je het wel graag willen lezen? BESTEL DIT BOEK BIJ BOL.COM
Meer Gratis spullen kijk op Gratisvoorvrouwen.nl
56 reacties
Het boek spreekt me erg aan omdat mijn opa de laatste jaren van zijn leven ook hiermee te maken had en mijn oma, zijn vrouw, nu ook soortgelijk gedrag vertoont, zij het dan ik mindere mate dan mijn opa het had. Een boek als dit zorgt voor meer bewustwording en begrip en ik vind het erg fijn dat het steeds meer bespreekbaar wordt. Want er heerst nog steeds teveel onbegrip voor zowel de patienten als hun omgeving en hun verzorgers
Ooooooh….ik voel de tranen zelfs al prikken bij het lezen van dit artikel van Lisanne . Zooooo ontzettend herkenbaar,pijnlijk maar uiteindelijk ook een grote steun om te lezen. Mijn eigen vader is nu al 10 jaar dood en werd ook vlak na zijn 50ste dement. Lijkt me echt prachtig en zinvol om te lezen #duimen
Ik hoop het nooit meer van nabij mee te maken, mijn oma had het toen ik nog kind was. Ze zag mij letterlijk niet meer staan toen ik samen met mijn vader bij haar op bezoek was en ze vroeg mijn vader alleen naar waar mijn mijn opa bleef, die al overleden was voor ik geboren was. Ik ben erg benieuwd naar het boek.
Met alzheimer en dementie aan beide kanten in mijn familie benieuwd erg geïnteresseerd daarin. Vooral nu mijn moeder alzheimer heeft en in een rap tempo achteruit ingegaan. Bij een interview met Bergje hoorde ik zo veel herkenbare dingen dat ik ditboekgraag Willemen om daarna uit te lenen aan mensen in mijn omgeving.
Jackie Colpaert -
Dementie,in al zijn vormen,is een zwart beest…dat steeds dreigender wordt! Een tijd terug werd bij mijn schoonmoeder ook Alzheimer vastgesteld…dag na dag erger aan het worden en constant worden we er mee geconfronteerd. Daarover lezen verzacht de zeden ! Graag daarom doe ik mee aan deze actie.