fb

Lisanne leest debuutroman van Ilse Ruijters

Een aansprekende titel: “De onderkant van sneeuw”. Ik vraag me af wanneer je de onderkant van sneeuw ziet. Ja als het naar beneden valt, maar dat bedoelt de schrijfster vast niet. Want wie kijkt naar boven als de sneeuw met grote vlokken naar beneden valt?

Ik neem het boek mee op mijn 6,5 uur durende treinreis naar Berlijn. Tijdens de reis kan ik me niet zo goed concentreren, maar dat ligt zeker niet aan het verhaal waar ik met de nodige gretigheid aan begin. Een voor mij onbekende schrijfster, een psychologische thriller en een uitnodigende flaptekst lijken me ingrediënten voor vele uren leesplezier. Een boek met zo’n pakkend verhaal meenemen op een stedentrip is overigens geen goed idee. In plaats van me te verdiepen in de Berlijnse highlights duik ik, eenmaal terug op mijn hotelkamer, meteen weer in het boek. Dit zegt veel over de manier waarop het is geschreven. Het maakt nieuwsgierig, ik wil weten hoe het afloopt.

In het verhaal draait het om Irene, die gekweld door schuldgevoelens, zich probeert staande te houden. Ze voelt zich schuldig over het dodelijk ongeluk dat ze heeft veroorzaakt, de ongewenste kinderloosheid van haar zus Renske, het tekortschieten in haar rol als echtgenote en haar onvermogen om een goede moeder te zijn voor haar kinderen, Hugo(5) en Sanne (3).

Afgewisseld met flashbacks, waarin ingrijpende gebeurtenissen stapsgewijs worden onthuld, wordt in veelal heldere en korte zinnen de immense worsteling van de hoofdpersoon duidelijk. Is ze echt gek? Heeft ze een meervoudige persoonlijkheidsstoornis? Zijn de personen om haar heen wel te vertrouwen? Kan ze nog op zichzelf vertrouwen? Gaandeweg sluit het net zich steeds meer om haar heen, zelfs haar man wil niet meer dat ze alleen is met de kinderen, omdat het lijkt dat ze zelf verantwoordelijk is voor een aantal vreemde voorvallen.

Het dodelijk ongeluk dat Irene veroorzaakt heeft, waarbij een klein meisje omkwam, achtervolgt haar in haar dromen en haar dagelijks handelen en blokkeert haar poging om in een andere woonplaats een nieuwe toekomst op te bouwen met haar man en kinderen. De anonieme bedreiging dat haar dochtertje iets zal overkomen, maakt haar nog kwetsbaarder, zeker omdat haar naasten en ingeschakelde hulpverleners haar niet lijken te geloven. Hoewel ik op sommige momenten een vermoeden heb wie haar belager is, moet ik toegeven dat het plot een verrassende wending neemt.

Ilse-Ruijters

De schrijfster, Ilse Ruijters, verdient zeker een plek in de reeks van Nederlandse thriller schrijvers. Het getuigt van veel inzicht en kennis om de psyche van een mens, na een traumatische gebeurtenis, op zo’n treffende wijze te verwoorden. Ze heeft haar hoofdpersoon als het ware zelf doorleeft, lijkt wel. Haar schrijfstijl bevalt me wel. Geen ingewikkelde lange zinnen. Kort helder taalgebruik. Ik kijk uit naar haar volgende boek…..

Titel: De onderkant van sneeuw
Auteur: Ilse Ruijters
Uitgeverij: Mistral
Prijs: € 17,50
Foto Ilse Ruijters hierboven: ©Monavid
BESTEL DIT BOEK OP BOL.COM

lisanne-teeuwen-portret
Lisanne Teeuwen (53) recenseert boeken voor Damespraatjes en is moeder van twee jong volwassen dochters, (inval)leerkracht basisonderwijs en op zoek naar die ene uitdagende, bij haar talenten passende baan.

Een veelheid van passies en hobby’s maken dat ze zich geen seconde verveelt. Op sportief gebied: wandelen, fietsen en roeien. Creatief: kleding maken. Cultureel: museumbezoek en kunstgeschiedenis. Ontspanning: veel lezen, schrijven, muziek en puzzelen. Een boogschutter ten voeten uit.

1 reactie

Ineke -

Ik vind de recensie heel goed, maar er wordt m.i. wel een beetje veel van de inhoud van het boek prijsgegeven.

Reageer ook