fb

Laptops en luiers: Mara is terug van verlof en moet de balans in haar leven terugbrengen

Yes, I’m back! Of jullie daar blij mee zijn weet ik natuurlijk niet, maar ik kan jullie vertellen dat ik héél blij ben om weer aan de slag te kunnen bij Damespraatjes. De oplettende lezer heeft misschien wel gemerkt dat er de afgelopen maanden zo goed als geen ‘Mara’ op Damespraatjes te zien of te lezen is geweest. Dit komt doordat ik op 12 augustus 2017 een heel lief meisje heb uitgepoept: Sophia. In het kader van haar eerste maanden op deze aarde en mijn herstel na de bevalling heb een paar hele grote stappen terug gezet.

Genieten van verlof?

Uitslapen, elke dag je nagels lakken en binnen 3 maanden weer fit; zo dacht ik dat mijn verlof er na de bevalling uit zou zien. Ik kan je vertellen dat ik van een koude kermis thuis kwam. Niks uitslapen, nagels lakken of mijn oude lichaam terug. In tegendeel zelfs! Ik kwam er al heel snel achter dat moeder zijn heel hard werken is. Zelfs als je daarnaast niet eens naar je werk hoeft!

Vanaf het eerste moment dat ik Sophia vasthield, wist ik het: deze kleine is nu het aller belangrijkste mensje in mijn leven. Ik nam me voor om mezelf volledig opzij te zetten en al haar behoeften voor de mijne te laten gaan. De eerste paar weken lukte dit goed. Ik vond het heerlijk om alleen maar met haar bezig te zijn en mijn ‘eigen dingen’, zoals mijn werk, even te laten voor wat het is. Toch kwam hier al snel verandering in…

Moeilijker dan gedacht

Hoe lekker ik het ook vond om de hele dag met Sophia bezig te zijn, ik merkte toch dat ik iets miste. Wat het precies was wist ik niet, ik zou toch genoeg voldoening en plezier uit mijn dochtertje moeten halen? Naarmate de weken vorderden merkte ik dat dit niet zo was… Ik miste mijn werk, de vrijheid om mijn dag om mijn manier in te delen en ik was jaloers op Ward (mijn vriend) dat dit hem wel leek te lukken. Toen ik tegen Ward vertelde dat het huismoederen me alles behalve makkelijk viel, kon hij eerst zijn oren niet geloven. Hij had had gehoopt dat ik van deze tijd kon genieten. Gelukkig toonde hij direct veel begrip voor de situatie en ging met mij op zoek naar oplossingen hoe ook ik weer een beetje mijn eigen dingen kon oppakken. Ik moest opzoek naar een balans tussen het moeder-zijn en het doen van mijn eigen dingen. Best lastig als je je net hebt voorgenomen om alles van jezelf opzij te zetten voor je kind!

De balans moet terug

Alles in balans. Dat is wat ik als moeder en als mens nodig heb. Ik ben niet iemand die alleen maar aan het werk kan zijn, maar ik ben ook zeker niet iemand die de hele dag thuis kan zitten. Ik ben geen moeder die stopt met werken, maar ik ben ook geen moeder die haar kind elke dag naar de opvang brengt. Wat ik wel ben, moet ik nu  ontdekken. De balans in mijn leven met Sophia moet terugkomen en sinds deze week heb ik het idee dat dit begint te lukken.

Afgelopen dinsdag en woensdag heeft Sophia haar wen-ochtenden op de crèche gehad. Ze is nu bijna 4 maanden oud en hoewel ze nog niet zo geïnteresseerd is in de andere kindjes, kan je merken dat ze het heerlijk vindt om ook daar alles te bekijken en ontdekken. Haar begeleidsters lijkt ze ook heel lief te vinden en ze begroet ze dan ook al met een prachtige glimlach.

Weer aan het werk

Vandaag heeft Sophia haar eerste échte dag op de crèche en ik heb haar daar met veel vertrouwen achtergelaten. Ik zit nu voor het eerst weer achter mijn laptop te werken en geniet met volle teugen. Om 16:00 uur mag ik mijn kleine schatje weer ophalen en ik kijk daar nu al enorm naar uit! Dit is hoe balans voelt en dat voelt heel erg goed.

Vanaf nu werk ik van dinsdag tot en met vrijdag bij Damespraatjes. Ik heb heel erg veel zin om in deze tijd met vertrouwde klussen en nieuwe projecten aan de slag te gaan. Op maandag ben ik vrij en speel ik huismoeder. Zo heb ik een lang weekend waarin ik heel veel leuke dingen met mijn liefste kleintje kan doen. Op dinsdag, woensdag en vrijdag gaat ze naar de crèche en op donderdag schakelen we de hulp van opa’s en oma’s in. Wat is het toch een luxe dat ik het allemaal kan en mag doen!

Hoe heb jij dit ervaren?

Hoe was het voor jou om aan je nieuwe rol als moeder te wennen? Tegen welke dingen liep jij aan? Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen en natuurlijk ook naar de tips en adviezen. Praat met mij mee in de comments onder dit artikel!

1 reactie

Anouck -

Hi Mara,
Gefeliciteerd én wat herkenbaar!! Ik heb 19 augustus mijn zoontje Jérome op de wereld gezet & dat lieve ventje heeft me ook helemaal betoverd. Maar gezien ik na al de weeen en persen toch nog een keizersnede nodig had, zag mijn kraamtijd er ook anders uit dan gepland 🙂

Niks wandelingen en terrasjes in de zon, noch heerlijke middagdutjes (een baby zou veel slapen, niks van gemerkt?!). Herstellen van de operatie en 100% focus op die lieve Jérome bracht me ook goed uit balans.
En hoewel ik traantjes heb gelaten die eerste dag crèche (het voelde toch een beetje als een amputatie na al die tijd samen), was ik ook blij om weer te kunnen werken en uit mijn coconnetje te stappen. Fulltime huismoeder, nee het is echt niets voor mij. Uitkijken om s avonds dat heerlijke ventje weer te zien en af en toe eens kijken wat die lieve verzorgsters op het ouderportaal posten, vind ik héérlijk. En Jérome die vindt het ook fijn, s avonds zit hij de hele tijd te kletsen, echt heel grappig. Na 2 dagen werken heb ik s woensdags een dagje vrij en kan ik weer lekker met hem samenzijn. Donderdag weer een dagje naar de crèche en vrijdags zijn oma & opa oppas. Inderdaad een luxe dat het allemaal zo kan!

Nu enkel nog die goede nachtrust terugvinden en wat sporten tussendoor en we zijn weer helemaal in balans! 😉

groetjes
Anouck

Reageer ook