Een zwangerschap is voor veel vrouwen een kwetsbare tijd. Je voelt je vaak niet helemaal jezelf, hebt last van hormonen, je lichaam verandert en je weet dat je leven voorgoed gaat veranderen. Gelukkig hebben veel vrouwen een lieve partner of andere persoon die ze vertrouwen in de buurt. Hier kan je je zo nu en dan even ongegeneerd bij laten gaan en uithuilen als het moeilijk is. Ook Karianne had een partner: Philip. Haar steun en toeverlaat bleek hij niet te zijn, Philip verliet Karianne toen ze 30 weken zwanger was.
Jeugdliefde
Philip en Karianne kenden elkaar al sinds de basisschool. “We zaten bij elkaar in de klas en kregen in groep 6 verkering met elkaar. We zijn toen tot het einde van groep 8 vriendje en vriendinnetje geweest.” De verkering tussen Karianne en Philip liep destijds stuk omdat Philip met zijn ouders naar Amerika verhuisde. “Zijn vader kreeg een baan bij een bedrijf in Chicago. We snapten allebei wel dat een LAT-relatie geen zin heeft als je 11 jaar oud bent.”
Karianne blijft in Nederland achter en gaat hier naar de middelbare school. “Hier had ik een hele normale middelbare schooltijd. Ik zat op de havo, had veel vriendinnen en dacht eigenlijk nooit meer aan Philip.” Na haar middelbare school start Karianne op de PABO in Amsterdam. “Mijn moeder was juf en ik had altijd veel bewondering voor haar en haar werk. Het was dan ook een droom om zelf ook de lerarenopleiding te doen.”
Zwanger
Tijdens haar studententijd loopt Karianne Philip weer tegen het lijf. “Zijn ouders woonden nog in Chicago, maar Philip ging hier naar de Universiteit om rechten te studeren. Aan een Amerikaanse rechtenstudie heb je in Nederland niks en hij wilde later graag hier wonen en werken.” Karianne en Philip pakken hun relatie hier weer op, alsof ze nooit uit elkaar waren geweest.
Na haar studie raakt Karianne vrij snel zwanger. “Net als werken in het onderwijs, was het krijgen van kinderen altijd een droom. Ik had een vaste baan als leerkracht, Philip werkte bij een middelgroot advocatenkantoor en ik had het idee dat we gelukkig waren.” Dat dit toch anders voor Philip voelde, ontdekte ze toen ze 30 weken zwanger was.
Niet meer samen verder
“Na een avond met de ouderraad op school kwam ik thuis en zag ik dat Philip weg was. Eerst dacht ik dat hij aan het sporten was, maar toen hij om twaalf uur nog niet thuis was, besloot ik hem te bellen. Hij nam de telefoon niet op, maar stuurde me een berichtje dat hij een brief op het bed voor me had achtergelaten.” Karianne opent de brief en leest het ondenkbare: Philip wil niet meer verder en vertrekt naar Chicago om als adviseur bij het bedrijf van zijn vader te werken.
“Ik wist niet wat ik las. Daar zit je dan, 30 weken zwanger en verlaten door je jeugdliefde. Op dat moment was ik in shock en heb direct mijn moeder gebeld.” De moeder van Karianne komt meteen en probeert contact met Philip te zoeken. “Zijn telefoon stond uit en ook de dagen daarna was hij onbereikbaar. Het heeft bijna een week geduurd voordat ik hem weer te spreken kreeg.”
Niet toe aan kinderen
In een lang telefoongesprek met Philip vertelt hij Karianne dat hij al langer niet lekker in de relatie zat. Hij was nog niet toe aan kinderen en vond dat zij de beslissing voor hun samen had genomen. “Ook had hij het gevoel nog niet genoeg ‘geleefd’ te hebben. Wat dat ook mag betekenen. Hij had een baan in Chicago aangeboden gekregen en heeft besloten dit te doen. In zijn eentje, zonder de baby en mij.”
Volledig gebroken van verdriet gaat Karianne weer tijdelijk bij haar ouders wonen en gaat vervroegd met zwangerschapsverlof. “Mijn ouders en vriendinnen zijn er echt voor mij geweest. Ik ben ze hier nog altijd dankbaar voor. Hierdoor heb ik de laatste weken van mijn zwangerschap vrij ontspannen door kunnen komen. Alle communicatie met Philip verliep via mijn ouders, ik kon dat er op dat moment echt niet bijhebben.”
De aller beste single mom
Met 40 weken en 1 dag beviel Karianne van een gezonde dochter. “Toen ik haar in mijn armen kreeg, wist ik dat ik de aller beste single mom zou worden die dit kleintje zich kon wensen. Ik nam me voor een moeder en vader in één te zijn en ik moet zeggen: dat is me aardig gelukt. Florine is inmiddels 6 jaar oud en doet het geweldig! Philip heeft haar erkend als zijn kind en ziet haar twee keer per jaar. Elke zomer gaat zij drie weken naar haar vader in Amerika en met de kerst is hij drie weken hier. De eerste jaren was dit voor iedereen wennen, maar inmiddels weten we niet beter.”
Wij nodigen jullie van harte uit om (op respectvolle wijze) te reageren op het verhaal van Karianne.
Foto door Brett Sayles via Pexels
Margreet -
Volgens mij heeft hij naar zijn beste kunnen verantwoordelijkheid genomen. Veel mannen worden nu eenmaal nooit volwassen. Stel je voor hij was gebleven omdat het zo hoort. Ik denk dat jij en je dochter op deze manier er heel goed uitgekomen zijn.