Als jij alles over zou mogen doen, hoe zou jouw leven er dan uitzien? Was je dan nu met dezelfde partner, had je dezelfde studie gedaan, hoeveel kinderen zou je hebben en wat voor baan had je dan nu gehad? Dat dit niet mogelijk is, moge duidelijk zijn. Veel ouders proberen hun kinderen dan ook voor slechte keuzes te behoeden. Denk aan het ontmoedigen van roken en drinken, maar ook het stimuleren van het leren voor proefwerken. De vraag is echter: hoe ver ga je als ouder en waar ligt de verantwoordelijkheid?
Intelligent en sportief
Eén zo’n moeder die haar dochter zo goed mogelijk probeert te begeleiden, is Dolores. Haar dochter Kaet zit in 6 vwo en doet dit jaar eindexamen. “Ze is onwijs intelligent, sportief en heeft enorm veel vriendinnen. Mijn man en ik zijn heel trots op haar en zien haar ver komen in het leven. Kaet staat er goed voor op school, ze staat overal hoger dan een 7,5 en doet eindexamen in twee extra vakken. Ze heeft de studies straks voor het uitkiezen.”
Serieuze studie
Het puntje studeren is een constant terugkerend onderwerp in het gezin van Dolores. “Kaet zit al sinds ze 9 is op toneelles en wil graag theaterwetenschappen gaan studeren. We begrijpen dat dit haar een leuke studie lijkt -en ze zal vast de tijd van haar leven hebben-, maar wij zouden zo graag zien dat ze iets serieus gaat studeren. En met ‘serieus’ bedoel ik: iets wat een grote kans op een goede baan geeft.”
Grote droom
Als het aan Dolores ligt, dan zou Kaet rechten gaan studeren. “Mijn man is partner bij een groot advocatenkantoor. Als Kaet rechten zou gaan doen, kan zij daar na haar studie zo aan de slag. Ze moet er natuurlijk hard voor werken, maar ze is een slimme meid. Ik weet zeker dat zij het goed zal doen.” Kaet is echter heel stellig: ze wil geen rechten studeren en al helemaal geen advocaat worden. “Haar grote droom is om in de theaterwereld te gaan werken. Als je het mij vraagt is dat meer een hobby…”
Geen baan
Dolores heeft voor haar gevoel er alles aan geprobeerd te doen om Kaet in te laten zien dat ze een andere studie moet kiezen. “Ik heb haar laten praten met onze buurjongen, die na de universitaire master letterkunde na twee jaar nog geen baan had. Ook heb ik haar de salarisverwachting van diverse beroepen laten zien. Tot slot heb ik haar aangeboden dat ze na haar studie rechten op onze kosten ook nog theaterwetenschappen mag studeren. Maar niks helpt…”
Gelukkig
De moeder van Kaet voelt zich heel erg machteloos. “Het lijkt er echt op dat ze zich voor theaterwetenschappen gaat inschrijven. Ik hoop zo dat ze dit jaar haar plan bijstelt. Zo niet? Dan is het niet anders. Natuurlijk wil ik vooral dat mijn dochter gelukkig is! Tijdens die studie zal ze dat zeker zijn. De vraag is echter of dat een paar jaar daarna nog steeds zo is…”
Op respectovolle wijze meepraten over dit verhaal? Dat kan in de reacties onder dit artikel.
Lisette -
Ik ben reeds een paar jaar op pensioen en ik hoop dat ouders nog eens goed nadenken alvorens hun dochter in een bepaalde studierichting te forceren!
Ik mocht ook niet voor opvoedster studeren. Dat was te min voor een dochter van een militair! Ik moest de richting secretariaat volgen om daarna in een chique deux-piecke als secretaresse gaan werken.
Ik was al heel jong rebels en weigerde nog verder naar school te gaan. In die tijd lagen de jobs voor te rapen en ik kon onmiddelijk beginnen werken, iin EEN FABRIEK!!
Was hard werken en bovendien in verschillende shiften.
Dat heb ik gedaan tot mijn 35 jaar, en verloor dan mijn werk.
Moeilijk om op die leeftijd nog ander werk te vinden!
Diep nagedacht en ik besloot om terug naar school te gaan. Leren typen, computerles volgen ene… Na 5 maanden een maand stage gedaan en die met succes beëindigd.
Ben dan begonnen met kantoorwerk, maar niet als secretaresse.
Ik kreeg de kans om in de sociale sector te werken. Al snel merkten mijn werkgevers op dat mijn hart bij werken met mensen lag. Ze hebben mij een paar extra cursussen laten volgen, en op mijn 37 jaar werd ik jongerenverantwoordelijke bij mensen met een beperking!! 20 jaar heb ik reizen, activiteiten, en uitstapjes georganiseerd en op zoek gegaan naar een groep gemotiveerde vrijwilligers. Alle reizen en andere zaken heb ik altijd helemaal zelf uitgestippeld, begeleid en ook gebudgeteerd…
Dit zijn de 20 gelukkigste jaren van mijn actieve loopbaan geweest, na 20 jaar hard Labeur! Ben ontzettend gelukkig dat ik de switch gemaakt heb op mijn 35e. Ik heb er heel veel vrienden en vriendinnen aan overgehouden en jaren gelukkig gemaakt! Alleen jammer dat mijn ouders dat niet meegemaakt hebben, ze zouden misschien beseft hebben dat je je kinderen hun eigen keuze moeten laten maken… Laat je dochter een job doen waar ze gelukkig van wordt, het leven is te kort om iets te doen die je helemaal niet ligt! 🍀