Het is nog niet zo lang geleden dat ik zelf een reanimatie cursus volgde. Het bleek een fluitje van een cent te zijn, terwijl ik verwachtte dat het een lange cursus zou zijn, waarbij je meerdere avonden terug moest komen. Maar na een goede uitleg en oefenen kon ik na 3 uur al reanimeren. Je zou je bijna afvragen waarom het jaren heeft moeten duren voordat ik de cursus ging volgen.
Maar onlangs las ik op Elle een verontrustend berichtje. Namelijk dat vrouwen veel minder vaak worden gereanimeerd dan mannen. Dat kan toch niet waar zijn! En hun borsten zijn daarbij de schuldigen.
De borsten zijn de schuldigen
Uit recent onderzoek is gebleken dat mensen met borsten minder kans hebben om te overleven in een reanimatiesituatie, omdat men banger is je daar aan te raken, zo meldt Stat News. Er werd onderzoek gedaan naar 20.000 gevallen van hartaanvallen onder Amerikaanse patiënten. Het was opvallend hoe verschillend omstanders op mannen en vrouwen reageerden.
Preutsheid
Bekend is dat de Amerikanen redelijk preuts zijn en wij zijn eigenlijk benieuwd of er bij mensen die in Nederland wonen sprake zou zijn van dezelfde onderzoeksresultaten.
Zou jij je er door laten weerhouden?
We zijn heel benieuwd hoe dat bij onze lezeressen is. Zou jij makkelijk het bovenlichaam ontbloten van een vrouw om haar te reanimeren? Laat het ons weten bij de comments onder dit artikel.
Sjors -
Als vrouw zijnde heb ik er weinig problemen mee maar ik kan me voorstellen dat het voor mannen een stuk lastiger is om een vrouw aan te raken. En niet alleen met reanimatie maar ook met andere ehbo. Juist ivm aanranding wat je zo naar je kop krijgt geslingert en als je als man zijnde een buitenlandse vrouw moet aanraken huiver je wel even aangezien dat vaak in die culturen niet zo makkelijk is