fb

De 51-jarige Monique is zwanger van haar tweede kind: “Er is een grote kans dat het gehandicapt is”

Ik ben 26 jaar en zwanger van mijn tweede kind. Tegenwoordig wordt dat als vrij jong gezien en zo ervaar ik het zelf ook. Jong zwanger en moeder zijn vind ik heerlijk, vooral omdat het risico op afwijkingen veel kleiner is en ook het zwanger worden zelf erg makkelijk ging. Maar het kan ook anders, namelijk op latere leeftijd moeder worden. Zo sprak ik de 51-jarige Monique, die momenteel 36 weken zwanger is van haar tweede kind. 

Verwijderen van spiraal

Monique valt maar meteen met de deur in huis: “Deze zwangerschap was niet gepland en volledig onverwacht.” Een jaar geleden laat Monique haar spiraal verwijderen, omdat ze heel benieuwd is of ze nog een menstruatie heeft. “En ja hoor, een paar weken na het verwijderen van mijn spiraal kwam het allemaal weer op gang. Stiekem was ik best blij dat ik hier nog even van mocht genieten, zo vlak voor de overgang.”

Niet bij stilgestaan

Waar Monique en haar man Hans helemaal niet bij stilgestaan hebben, is dat dit dus ook betekent dat Monique nog best wel eens vruchtbaar zou kunnen zijn. “Ik dacht altijd dat dit wel weg was rond je 45ste. Ik zie nooit vrouwen van die leeftijd met dikke buiken en kinderwagens, dus ging er eigenlijk een beetje vanuit dat ik niet zwanger zou worden.”

Zwangerschapstest

Als Monique op een dag moe, misselijk en met pijnlijke borsten wakker wordt, denkt ze eerst dat dit misschien de eerste tekenen van de overgang zijn. “Ik heb me zelfs ziek gemeld op mijn werk, zo ellendig voelde ik me. Het vermoeden dat ik zwanger zou kunnen zijn, kwam pas toen mijn menstruatie uitbleef. Ik wist wel dat dit ook bij de overgang hoorde, maar ik vond het gek dat het allemaal zo dicht op elkaar kwam. Het was een idee van Hans om toch een zwangerschapstest te doen.”

Twee streepjes

Lacherig kocht Monique de test. “Zelfs de dame achter de kassa keek me een beetje vreemd aan toen ik zei dat hij voor mij was. Ik ben al flink grijs en zie er hierdoor zelfs iets ouder uit dan ik echt ben.” Thuis laat Monique de test in de badkamer liggen en doet hem pas als Hans die avond thuis is. “Toen hij twee streepjes liet zien, wisten we niet wat we zagen… Ik was zwanger!”

Verhoogd risico

Meteen de volgende dag maakt Monique een afspraak met haar huisarts. “Ook mijn huisarts leek wat geschrokken van het nieuws, maar nam het direct serieus. Ze vroeg of we het kind graag wilden houden en wees mij op de risico’s van een zwangerschap op zulke late leeftijd. Zo vertelde ze dat de kans op een kindje het syndroom van Down 1 op 4 vier is. Heel erg hoog dus!”

We gaan ervoor!

Monique en Hans besluiten een weekend met z’n tweeën naar Texel te gaan om te bespreken wat ze willen doen. “Eerst leek het kindje weghalen de beste optie, maar naarmate we er met elkaar over spraken, werd de wens om er toch voor te gaan groter. Ja, er zijn nadelen. Zo is de kans op een afwijking groter, heeft het kindje vrij oude ouders en is het misschien gek voor onze 23-jarige dochter. Maar, er zijn ook voordelen. Wij hebben veel tijd voor het kindje, geven het een liefdevol huis en zullen veel van hem of haar houden. Eigenlijk was de keuze na dat weekend helemaal niet zo moeilijk meer. We besloten ervoor te gaan.”

Nieuws aan dochter vertellen

Als de eerste 12 weken erop zitten, vertellen Hans en Monique het tegen hun dochter. “Dionne reageerde er aanvankelijk niet positief op. Heel logisch natuurlijk. Zij vond het maar raar dat haar vader en ik ineens nog een kind kregen. Ze was altijd alleen en nu kwam er een broertje of zusje. Van 24 jaar jonger nota bene! We hebben haar heel duidelijk laten weten dat dit niet betekent dat zij hierdoor minder belangrijk voor ons is en dat wij het alleen maar als een positieve toevoeging aan de familie zien. Ook hebben we met haar afgesproken dat we het voorlopig nog even tussen ons zouden houden, totdat het nieuws bij haar wat ingedaald was. Gelukkig ging dit snel. Een week later stond ze met een heel lief cadeautje op de stoep. ‘Ik hoop dat het een zusje wordt!’ zei ze nog.”

Wisselende reacties

Vanaf dat moment besluiten Monique en Hans het op Facebook te zetten en het openbaar te maken. “De reacties waren wisselend. Sommige mensen vonden het heel leuk en gunden het ons enorm, maar er zaten ook mensen tussen die het raar, onverstandig en egoïstisch vinden. Dat begrijp ik heus wel en trek me er maar niet te veel van aan. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening.”

Geen test

Gezien de grote kans op een afwijking, raadt de verloskundige Monique aan om een NIPT (Niet-Invasieve Prenatale Test) te doen. “Hierbij zoeken ze in mijn bloed naar genetische afwijkingen bij de baby, zoals bijvoorbeeld het syndroom van Down. Wij hebben er bewust voor gekozen deze test niet te doen. Of het kindje nou gezond is of toch misschien een toch afwijking heeft, maakt voor ons niet uit. Wij laten het gewoon komen en zullen ervan houden.”

Inmiddels is Monique 36 weken zwanger en kijkt enorm uit naar de komst van het kleintje. Lieve Monique, wij wensen je heel veel geluk toe. Je gaat het geweldig doen!

Op respectvolle wijze meepraten over het verhaal van Monique? Dat kan in de comments onder dit artikel. 

Noot van de redactie: inmiddels is Monique bevallen en wij spreken haar binnenkort. We zullen jullie een update geven hoe het met haar en haar kindje gaat!

Foto door Karolina Grabowska via Pexels

42 reacties

Rieneke -

Ik vind vind ze heel erg naief

Joris -

Al tijd voor een update? Of zijn de ouders inmiddels overleden aan ouderdom?

Alma Selimovic -

Ik vind het onzin dat je een kind wilt dat perfect is waarom. Is een kind met een aandoening minder waard. Natuurlijk is het lastiger maar, lang leven is geen gegeven niemand weet of hij of ze wel de 50 haalt laat staan 80. In het leven kan je niet alles sturen soms loopt het anders dan je gedroomd had. Ik ben kinderloos maar, mocht ik alsnog zwanger worden dan ben ik dolblij los van wat de rest vindt. Dat ik dan in de veertig ben deert mij niet.
Ik wilde nooit single blijven maar, mijn leven is zo gelopen. Mocht ik uiteindelijk het geluk vinden dan ga ik ervoor ook al zit ik dan tegen de overgang aan.
Ik ben vruchtbaar hoewel dit niet volop is maar, de kans is er nog wel.
Ik blijf dus hopen.
Gefeliciteerd en ik lees graag een update over jullie baby.

Alma Selimovic.

Amicaaltje -

Van harte gefeliciteerd met jullie kindje!

Ik ben blij dat jullie kindje er mag zijn!

Ik vind je verhaal mooi: getuigd van onvoorwaardelijke liefde voor jullie kindje. Ook mooi hoe jullie je oudste dochter erin betrokken hebben; haar gevoel er mocht zijn en erg fijn dat ze er later positiever tegen aan ging kijken.
Het is jullie keuze, eerlijk en doordacht. daar mag iedereen van af blijven.
Jongere ouders zijn geen garantie voor een gezond kind. Daarnaast hoeft een gezond kind ook niet gelukkiger te zijn dan een kind met een beperking. Ik ken helaas veel gezonde kinderen die het moeilijk hebben met hun ouders en andersom.
Natuurlijk kan een kindje met een beperking ook veel moeilijke uitdagingen met zich meebrengen, dat wil ik niet bagatelliseren. Ik wil vooral zeggen dat de basis tussen ouders en kind het belangrijkste is m.i. en de liefde daarin het beste ingrediënt is.

Heel veel liefde, wijsheid en zegen gewenst als ouders!

Anita -

Monique en Hans jullie hebben samen heel goed besloten. Het kind houden is het beste dat jullie kunnen doen. Heel veel plezier met jullie kindje.

Ank vooijs -

Gefeliciteerd jullie gaan er zeker van genieten
Mijn moeder was 49 toen er nog 1 kwam ze was de 8
M’n oudste broer en m’n zusje schelen 30 jaar
En ze is de bijdehandste van ons allemaal 😂

Greet -

Ik wens Monique heel veel geluk toe
Even een andere zijde van het verhaal
Mijn mama was 45 toen ik werd geboren als 5de in de rij
Mijn oudste zus was 23, mijn oudste broer 20 mijn jongste zus 10 en mijn jongste broer 6
Mijn oudste zus had zelf al 2 kinderen
Ik heb met mijn zussen nooit een band gehad. Zij vormden altijd een front tegen mij
Het ergste vond ik wanneer ik met mijn mama in de vakantie naar de markt mee mocht of op uitstap en de mensen vroegen mij en mag je mee met de moemoe
Dat neemt niet weg dat ik heel veel van mijn moeder hield en ik ze spijtig genoeg al heel lang moet missen

Annemarie Verheij -

Eerst toch gefeliciteerd . en ik hoop dat jullie baby gezond geboren word .
Ik was 37 toen ik zwanger was van een tweeling zelfs dan kom je in aanmerking voor die test .
Wij hebben dat toen ook niet gedaan , gewoon omdat elk kind bij ons welkom was .
Ze zijn nu 27 jaar.
Mijn zoon heeft een beperking hij is Autistisch maar dat kwam niet door mijn leeftijd .
Maar omdat het heel erg in de familie zit .
Dat hadden ze ook nooit met die test kunnen zien .
Ga genieten van jullie baby .

Jeroelie -

Toppertjes , gefeliciteerd.. ieder leven is er 1 , gezond of gehandicapt .. hoop dat het gezond is …geniet van de tijd

Joris -

Dit artikel wordt gerecycled zonder de onderaan beloofde update.

Heidi -

Met tranen in mijn ogen heb ik het verhaal gelezen dikke proficiat ben zelf 48 en ben een beetje jaloers heb zelf geen kinderen en dat is een groot gemis ook al ben ik nu + plus omie droom ik er nog altijd van zelf echt mama te worden al weet ik dat het een droom blijft

Geertje -

Heel veel geluk met dit wondertje want blijft het altijd, uit 2 niet met oog zichtbare cellen wordt een mensje geschapen, met de genen van beide ouders, een uniek mensje enig in zijn soort, want zoals hij/zij is er geen een, wees trotse ouders van jullie kindje, er zullen altijd mense zijn die het er niet mee eens zijn, dat was bij ons 5e kindje ook, ineens waren wij a-sociaal, 🤔

Manuela -

Liever liefdevolle ouders die met zorg en aandacht opvoeden ook al zijn ze op leeftijd dan ouders die jong zijn en kinderen een trauma bezorgen…of er geen tijd voor hebben om dat pappie en mammie alleen maar aan het werk zijn… Ik wens jullie alle geluk en liefde voor jullie gezinnetje!

Zainy -

Ik ben 47 en heb een 8 weken oude, kerngezonde, zoon. Ik kon geen kinderen krijgen, maar ineens kwam ons wondertje toch. Had ik het eerder gewild? Ja. Maar het mooie is dat wij daat geen keuze in hebben. We waren bang voor afwijkingen, natuurlijk. Maar onze zoon is gezond, en heeft 2 liefhebbende ouders die alle tijd hebben om voor hem te zorgen. Soms denk ik wel eens dat als hij gaat studeren, ik met pensioen ga. Raar idee. Maar dat maakt zijn leven, of onze band met elkaar, niet minder waardevol. Mijn man verloor zijn vader toen hij 10 was. Zijn vader heeft maar 39 mogen worden. Garanties krijg je niet, maar wij gaan ons uiterste best doen om hem een goed leven te geven. ( ik zou heel graag monique in contact willen komen)

Nel -

Ik wens jullie een mooie gezonde baby toe; en mocht het anders zijn dan is het kindje in een goed gezin terecht gekomen, bij mensen die van het kindje houden.

Mies -

Als moeder van een gehandicapt kind moet ik zeggen dat je vooraf niet in kunt schatten hoe moeilijk dit is en ook hoe zwaar. Ik zou altijd een NIPT test doen! Ik respecteer hun beslissing wel, want een abortus is ook heel moeilijk, maar blijkt de baby gehandicapt te zijn, dan ben je daar de rest van je leven verantwoordelijk voor. Je kind gaat niet op zijn 18e een eigen leven leiden. Je hebt dus levenslang. Ik hoop voor hen dat de baby gezond is en dat ze er heel erg van genieten.

Klasina -

Ik ben blij dat jullie de zwangerschap door heb laten gaan en wens jullie alle geluk en liefde toe.

Lenny -

Dat dit wonder jullie heel veel geluk mag geven!

Katja -

Zo leuk, sommige reacties hier. Besef wel dat sociaal gehandicapt ook gehandicapt is.

Het is heel mooi als mensen zelf keuzes mogen maken in hun leven, zonder daarvoor veroordeeld te worden. Voordat je hier een veroordeling plaatst op deze pagina: kijk dan eerst eens in de spiegel en bedenk wat je zelf aan jezelf zou kunnen veranderen. Er is genoeg werk aan je eigen persoontje.

Voor de gelukkige ouders van dit verhaal: er is liefde genoeg in jullie verhaal te lezen. Kleine ukkepuk is een slim mensje om voor jullie als ouders te gaan. Alle geluk gewenst.

MamavanMF -

Heel veel geluk gewenst!
Ik was jong en gezond en alle testen leken goed, toch was mijn kind gehandicapt.
En het is me toch een fantastisch kind!
1 op 4 is nog altijd 75% kans op een gezond kindje, echt een hoge kans. Ik zou meedoen met de loterij als ik 75% kans had.

Shandra -

Mijn oma heeft op haar 54 ste van haar jongste dochter(dus mijn tante) bevallen. Zij had mij verteld dat zij eerst verdrietig was maar langzamerhand werd ze het meest gelukkigste vrouw op de wereld. Dus kop op het is jullie beslissing en het is jullie kind! All the best. En God zegen.

saskia -

Ik wens jullie het gezondste en mooiste kindje toe dat er bestaat. Tja..het risico… jullie zijn jullie daar goed bewust van. Zelf werk ik op een locatie met kinderen met meervoudige handicaps.. Nog nooit zoveel vrolijkheid en positieviteit gezien. Veel geluk en een mooie tijd toegewenst.

Claudia -

Ik ben 39, moeder van 4 kinderen, waaronder een tweeling. De oudste van de tweeling heeft down. Zij zijn inmiddels ongeveer 8 maanden oud.
Ik lees hier echt dingen waar mijn oren van gaan klapperen; je kind vraagt er niet om om gehandicapt te wereld te komen??
Wij hebben heel bewust gekozen om geen nipt-test te doen. Enerzijds omdat we al meerdere keren hadden gehoord dat de uitslag niet klopte bij mensen en we ongeacht wat het zou worden er toch echt van zouden houden, anderzijds omdat een en ander niet zonder risico is en het ging om 2 baby’s, die we niet kwijt wilden.
Tuurlijk was het even een bom die ze lieten vallen toen bleek dat ons dochtertje down had, maar wij zijn ook meteen met beide benen op de grond gezet. Je kunt namelijk voor geen enkel kind in de toekomst kijken. Ja, de kansen zijn groter op een achterstand, maar er zijn genoeg “gezonde” kinderen met een achterstand, maar daar hebben de ouders bij de geboorte ook echt niet bij stil gestaan.
En dat argument: je bent oud, dus het is straks de zorg van je dochter of de staat. Ook hier weer even een realitycheck, mijn dochter van 4 heeft een klasgenootje die komende week haar moeder van 37 gaat begraven.
Geniet, geef liefde en mocht het kindje down hebben, geniet dan nog een beetje extra, want die van ons is echt heel leuk, lief en voorbeeldig tot nu toe.

Willemijn -

Ik wens jullie heel veel liefde toe. Ga heerlijk van jullie kindje genieten.

Funda -

Wens u al het geluk, liefde en gezondheid van de wereld toe met de komst van uw baby 😍 Ik schrik van de reacties hier. Maar weet dat al het negatieve dat wordt gezegd een weerspiegeling is van het egoisme en onzekerheid van de schrijfsters zelf 😉 want waarom zou je opgezadeld zijn met een zusje of broertje en waarom onverantwoord? Precies. Love is the key ♥️

Trudy -

Ik vind het onverantwoord.
Als het inderdaad een gehandicapt kindje wordt, en jullie zijn te oud om te verzorgen, dan is jullie oudste dochter hier de dupe van. Zij heeft hier niet om gevraagd om de rest van haar leven voor haar broertje of zusje te zorgen. Zij heeft strakjes zelf een gezin waar ze voor gaat zorgen .en dan heeft ze dit er ook nog bij.

Anne -

Mij moeder was 44 toen ze mij kreeg. Ze beschouwde mij als een kadootje. Mijn moeder had al vier kids voordat ze mij mocht ontvangen.
Ja, natuurlijk heb ik het er met haar wel eens over gehad . Tja, de baby spullen waren al de deur uit, dus alles moest opnieuw worden aangeschaft. Geluk is mijn moeder 90 jaar geworden , heeft ze mij kids nog mogen ervaren en mij kids haar .

Lia de Meijere -

Heb met tranen in mijn ogen dit verhaal gelezen,prachtig… ga ervoor en het wordt een prachtige gezonde baby!! Ben geen arts maar als je zo snel na het verwijderen van het spiraaltje zwanger bent dan werkt alles volgens mij prima,geniet ervan en veel geluk met jullie nieuwe baby.

Janna -

Míjn moeder kreeg mij toen ze 41 was en mn broertje nog toen ze 45 was, daarboven 5 kinderen.
Nu ben ik 40 en ben blij dat ze mij destijds niet weg hebben laten halen…
Ik heb het nooit erg gevonden om oudere ouders te hebben en ben nu heel blij dat ze er allebei nog zijn

Lindsay -

@Janny: ik vraag me af wat de reden is om bewust te benoemen dat je kids een leidinggevende functie hebben op universitair niveau. Waren ze minder geweest als het anders had geweest? Waarom voeg je dit toe? Waar doel je precies op?

Carolien -

Ik was 41 in verwachting van de derde… mijn 2 oudste zonen zaten op de basisschool…9 en 12 jaar…..ik was net als bij de oudste 2 negen maanden aan t overgeven…. Wel echo’s extra gehad … Toen de jongste zoon was geboren stond ik met de kinderwagen bij school….of ik gastmoeder was geworden….dat het mijn eigen zoon en broertje van was liet degene woordeloos….nog steeds heel happy en inmiddels oma van n kleinzoon van mijn oudste. Volg altijd je gevoel….wens jullie veel liefde

José -

Gek hè… altijd maar weer wordt er van je verwacht en ongevraagd voorzien van voor en tegens. En erger nog ze zien je niet voor vol aan wanneer je besluit om je kind LIEFDE te willen geven. Monique en Hans wens ik heel veel LIEFDE en de rest komt goed. Jullie beslissing telt.

Annemiek -

Is er 1 onderwerp dat moeilijker is dan dit? Mensen mogen hun mening hebben, maar ik heb respect voor deze mensen. Ik weet niet wat ik zou doen. Dat weet je pas als je in de situatie verkeert. En dan nog.. het gaat niet aan wat anderen vinden! De a.s. ouders hebben er goed over nagedacht en gaan er voor. Zij zullen hun verantwoording nemen. Ik wens hen veel sterkte én geluk met hun kindje!

Marleen -

Toen in zwanger was en de buitenwereld nog niet op de hoogte was, was er een discussie in de koffiepauze. 2 collega’s die hun kinderwens niet in vervulling hadden zien gaan en werkelijk alles geprobeerd hadden zeiden dat mochten ze ooit toch nog zwanger worden ze eerst een test wilden. Want als het niet gezond was, dan zouden ze het zeker laten weghalen… ik antwoorde toen dat ik niet eens wilde laten testen, want dat ik toch al wist dat ik het nooit over mijn hart zou krijgen om het weg te laten halen. En bovendien zo antwoordde ik: als het bij de bevalling niet goed gaat, kun je toch ook niet zeggen: ik hoef het niet… toen mijn dochter geboren werd was ze 3 keer omstrengeld en werd ze gelijk gereanimeerd. Het is gelukkug goed gekomen maar ik heb nog heel vaak heb ik aan die woorden van toen gedacht!

Sofie -

Ik vind dit een heel mooi verhaal. Een jong persoon kan ook snel het leven laten, dus waarom deze mensen hun geluk niet gunnen. Hopelijk krijgen we binnenkort een update van Monique en de kleine spruit.

Ineke -

Ik ben van mening dat ik de maatschappij, mijn gezin en mijn omgeving, niet ongevraagd mag opzadelen met een gehandicapt kind wanneer voor de geboorte duidelijk is dat dit kind gehandicapt geboren gaat worden. Om te beginnen vraagt het kind er zelf niet om om gehandicapt ter wereld te komen. Indien tijdens de zwangerschap niets erop wijst en het kind normaal gesproken ‘gezond’ ter wereld zou komen, of op latere leeftijd om wat voor reden dan ook gehancapt raakt kan niemand daar wat aan doen.
Ik denk dat de testen niet voor niets zijn uitgevonden en we daar dus naar goeddunken gebruik van mogen maken, evenals de mogelijke abortus die daarvan het gevolg zou zijn.
Mensen die voor deze beslissing staan wens ik veel sterkte en zal ik dan ook nooit veroordelen.

Anne -

Hoe dom kun je zijn, wel menstrueren maar niet verwachten dat je zwanger wordt.

lucy -

nou, lekker. we doen geen test en hebben het kindje no matter what… en hoe moet dat dan, wanneer het een gehandicapt kindje is en je zelf te oud bent om voor het te zorgen??

Carol -

Heel erg mooi vind ik de opmerking :we doen geen test! Ik vind de selectie echt onbegrijpelijk. Ik moet ook zeggen dat ik zelfs al zou ik het weer over mogen doen, nooit een test zou laten doen, ook omdat elk leven mooi is. En ik ken ze die hiervoor een zwangerschap hebben afgebroken, wat ik in zeker niet alle gevallen begrijp. Misschien moeten we niet alles willen weten en genieten van het moois wat je mag krijgen.

Ingrid -

Een test kan ook als voordeel bieden, dat áls het kindje een afwijking heeft, je direct na de geboorte de best passende medische zorg kan geven.

Janny -

Ik kreek op mijn 41e 43e ons 5e en 6e kind. Ze zijn nu begin 30 en hebben een leidinggevende functie op universitair niveau. Wij ervaren hen als een grote Zegen.

Petra -

Ik vind het zo mooi.Zelf ben ik op 43 jaar voor de 3 de x moeder geworden.mijn zoon was toen 18 en mijn dochter 13 jaar. Heb ook niets laten onderzoeken. En heb toen een prachtige dochter gekregen. We hebben wel toen ik zwanger was met de kinderen overal over gesproken en ook gezegt tot ik niet aan de onderzoeken mee deed.Ze begrepen het. Nu is die kleine meid bijna 15 jaar en een hele goeie band met de oudste zoon. Vanaf al toen ze geboren is. Geniet ervan

Reageer ook