fb

Dagmar: ‘Ik erger me enorm aan de whatsappsgroep van mijn werk’

Whatsapp is niet meer weg te denken uit ons leven. Even snel een appje sturen is makkelijk. Maar de whatsappgroep waaraan je ongevraagd wordt toegevoegd groeit maar aan. “Stond ik op de foto met een glas wijn in mijn hand terwijl ik eigenlijk nog ziek was. En bedankt he, collega!”

Voor het geld hoeft Dagmar niet te werken, haar man Ben verdient met zijn eigen bedrijf geld zat. “Dat is riant leven, maar ik vind het ook fijn iets voor mezelf te hebben. Wat moet ik de hele dag thuis?” Dus heeft ze een baantje voor twintig uur waar ze enorm van houdt. “De sfeer tussen mijn collega’s en baas is super goed hoewel die de laatste tijd toch een beetje onder druk komt te staan. Volgens mij komt dat door de whatsappgroep die we hebben en die steeds meer wordt gebruikt voor dingen die helemaal niets met werk hebben te maken. Ik vind dat ongemakkelijk.”

‘Mam, zit je nou alweer te appen?’

Soms gebeurt het dat de telefoon van Dagmar de hele tijd aan het bliepen is, omdat er een topic in de zakelijke whatsappgroep is gegooid waarover iedereen wat heeft te zeggen. Super irritant vindt ze dat. “Regelmatig mopper ik op het appgedrag van mijn kinderen. Het lijkt wel of die handjes vastgeplakt zitten aan hun mobieltje. Die appen de hele dag door. Ik vind dat niet gezond. Maar nu mijn telefoon tegenwoordig ook steeds vaker hoorbaar is, krijg ik mijn eigen opmerkingen over hun appgedrag voor mijn voeten gegooid. Terecht, ja.”

Geleuter en flauwe grappen in whatsappsgroep

Whatsappgroepen van school en sport heeft Dagmar tot nu toe altijd kunnen omzeilen. Ze heeft gewoon geen zin om de hele dag contact over vaak futiliteiten te hebben. “Mijn zoon ging op voetbal en ja hoor, ik werd ogenblikkelijk toegevoegd aan de D1-whatsappgroep. Die vervolgens volliep met flauwe grappen en vragen over de verzameltijd die door zes ouders verdeeld over de dag werden gesteld. Een andere moeder werd dat zo zat, dat ze nog een whatsappgroep aanmaakte voor de D1; eentje voor korte, zakelijke mededelingen over trainingen en wedstrijden. De andere groep was voor geleuter en flauwe grappen. Die kon ik dus gewoon negeren en sterker: daar ben ik later uitgestapt.”

Ziek? O, wat heb je dan, maal tien

Uit een werkgroep stappen is natuurlijk heel anders dan een voetbalgroepje van je zoon verlaten. De groep die voor zakelijke mededelingen is bedoeld, vervuilt steeds meer. “Als een collega meldt dat ze ziek is, volgen er vijftien appjes met ‘beterschap’ en zes ‘wat heb je dan?’. Terwijl die collega dat al in het eerste berichtje meldde. Ook sluipen er steeds vaker flauwe grappen in. Ondeugende foto’s zeg maar, die net op het randje zijn. Maar je weet: als je daarvan wat zegt, ben je een zeurkous en kan je ook niks hebben, zeg. Omdat ik geen zakelijke telefoon heb, maar mijn mobiel ook voor mijn privé is, ben ik op dagen dat ik vrij ben, door die groep toch nog steeds met mijn werk bezig. Natuurlijk hoef ik het niet te lezen, maar het kan zijn dat ik dan belangrijke informatie mis.”

Sta ik met mijn wijn in de groep

Het ergste vindt Dagmar nog dat ze laatste een paar dagen nadat ze zich weer beter had gemeld een collega in de kroeg tegenkwam. “Ik was tamelijk ziek geweest en toen ik opknapte vroeg een vriendin of ik meeging naar de kroeg. Daar had ik wel zin in, ik was niet buiten geweest sinds ik ziek was. Toen ik aan de bar stond en een slok van mijn wijn nam, zag ik dat een collega een foto van me maakte. Voor ik het wist stond ik met die foto in de whatsappgroep van het werk. Je snapt: de opmerkingen waren niet van de lucht. Dat ik er al een stuk beter uitzag en maandag wel weer op kantoor kan zijn.”

Privé is privé, werk is werk

Waarschijnlijk allemaal goed bedoeld, maar Dagmar voelt zich toch ongemakkelijk. “Weet je wat het is, het ontneemt me mijn werkplezier. Ik doe niks fout, maar het is toch waardeloos als je met je wijntje in de kroeg wordt gefotografeerd door een collega. En dat die foto dan ook nog eens vrolijk wordt gedeeld met de rest van kantoor.  Mijn collega’s zijn niet mijn vrienden, ik vind het prima om ze privé tegen te komen, maar ik houd mijn privé en werk graag gescheiden. Met zo’n whatsappgroep is dat niet te doen. Ik vind mijn werk leuk en dat wil ik niet opgeven. Hoe maak ik nou duidelijk dat ik doodmoe van die whatsappgroep word zonder dat ik de spelbreker en de zeiksnor ben? Ik heb ook geen zin om mikpunt van spot te zijn als ik aangeef dat ik teveel appjes binnenkrijg.”

Herken jij wat Dagmar zegt? Hoe ga jij om met whatsappgroepjes van je werk, sportclub of vriendinnen? Vind je dat Dagmar gerust er iets van kan zeggen? Of kan ze beter zwijgen? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Karolina Grabowska via Pexels

Hand- en polsklachten? Hier word je snel en volledig vergoed geholpen!

hand- en polsklachten

Pas als je ergens last van hebt, realiseer je je wat een luxe het is om gezond te zijn. Zo heb ik vorig jaar ‘afscheid’ moeten nemen van mijn vaste tennismaatje. Ze kreeg last van haar pols en kon hierdoor de impact van de bal op het racket niet meer opvangen. Niet alleen tennissen werd een probleem, ook noodzakelijke dingen als het verschonen van haar kinderen en emails tikken op haar werk lukten niet meer zonder pijn. De huisarts kon haar niet helpen: ‘kijk het nog maar even aan. Vaak gaat het vanzelf over’. Helaas liep dat anders. Lees verder

2 reacties

Joris -

Dual SIM. Een prepaid-kaartje voor werk, en die uitschakelen buiten werktijd.

Rieneke -

Prepaidkaart kopen en dit gebruiken als nummer voor werk en voetbalclub. Als je niet werkt o.i.d hoef je ook niet te checken. Doe de mobiel eens in de 3-4 dagen aan met de simkaart. Lees de berichten en doe dan je eigen simkaart er weer in.

Reageer ook