fb

Andrea: ‘Mijn broer kijkt nauwelijks om naar onze demente moeder en laat mij alles regelen’

Als ik later ga dementeren, dan rol je me maar voor een vrachtwagen,” zei mijn moeder vroeger altijd grappend. Niet wetende dat ze inderdaad dement is geworden. Mijn broer kan er niet mee omgaan en laat mij alles regelen en zegt: ‘joh, ze weet toch niet wat je doet en wie je bent’. Zo pijnlijk.”

Andrea is echt zwaar teleurgesteld in haar broer Evert. Sterker: ze staat op instorten en haar broer haalt zijn schouders op. “Evert en ik hebben altijd een heel fijne band gehad en deelden alles met elkaar. Komt ook omdat onze vader leed aan depressiviteit en de sfeer in huis niet altijd heel fijn was. We hadden elkaar en we sleepten elkaar erdoorheen. Mijn vader is jaren geleden al overleden en na zijn dood hertrouwde mijn moeder met een lieve man die twee jaar terug plotseling doodging. Sindsdien ging het bergafwaarts met mijn moeder.”

Nachtelijke wandelingen

Aanvankelijk had Andrea niet in de gaten dat haar moeder aan het dementeren was. Ze vergat veel, maar er zijn zoveel ouderen die moeite krijgen met hun geheugen. “Op een gegeven moment werd ik verschillende keren midden in de nacht door haar buren gebeld die vertelden dat mijn moeder op straat liep en niet meer naar binnen wilde. Dat was het moment dat ik me realiseerde dat het goed mis was.”

Ze herkent me niet meer

Zwaar was het om haar moeder naar een gesloten woongroep te verhuizen. “Soms had ze nog heldere momenten en kon ik goed met haar praten. Dan leek het alsof ze helemaal niet dement was. Die momenten zijn nu verdwenen, mijn moeder herkent mij en mijn broer inmiddels niet meer.” Toch gaat Andrea minimaal een keer in de week naar haar toe en regelt alles voor haar. “Dat is best veel. Ik zorg ervoor dat ze er netjes uitziet en koop regelmatig leuke kleding voor haar. Ook bestel ik haar incontinentiemateriaal, houd haar kamertje schoon en haal elke week een bos bloemen. Aan de administratie besteed ik ook een aantal uur per week. Er moet veel worden geregeld en ik zit al een tijdje aan mijn plafond.”

Sorry hoor, ik sta te golfen

Hoogste tijd om broer Evert in te schakelen dus. “Ja, dat dacht ik ook. Ik dacht: Evert kan best ook het een en ander voor ons mam doen. Maar daarin heeft Evert geen zin. Hij staat liever op de golfbaan dan dat ‘ie luiers voor mijn moeder bestelt. Ja, ik ga ook liever een stuk fietsen dan dat ik urenlang in de wacht wordt gezet bij instanties als ik wat voor mijn moeder moet regelen. ‘Nou, dan doe je dat toch gewoon’ werpt Evert dan tegen. Alsof dat kan.” Evert kan niet omgaan met zijn demente moeder. Hij heeft geen idee wat hij tegen haar moet zeggen en haar aanraken vindt hij niet prettig. “Ik doe dat wel omdat ik het idee heb dat ze het fijn vindt als ik bijvoorbeeld haar haar kam. Ook poets ik regelmatig haar gebit omdat de verpleegkundigen daarvoor geen tijd hebben of het vergeten.”

Sla je toch een keer over?

Het steekt Andrea dat Evert niet meer omkijkt naar hun moeder die altijd zo goed voor hun heeft gezorgd. “Ons mam stond altijd klaar voor ons en heeft ons altijd beschermd tegen papa als hij depressief was. Nooit klaagde ze en ze zorgde ervoor dat het ons aan niets ontbrak. Nu zijn de rollen omgedraaid en vind ik het niet meer dan normaal dat wij nu voor haar klaar staan. Ik kan dat niet alleen, ik ben gescheiden en zorg in mijn eentje voor mijn kinderen en daarnaast heb ik een drukke baan. ‘Nou, zegt mijn broer dan, ‘dan sla je toch gewoon een weekje over? Ze heeft toch niet door of je er bent of niet’. Het maakt me verdrietig als hij dat zo zegt. Dat verdient ze gewoon niet.

Wie zorgt er dan voor haar?

Evert haalt het bloed onder haar nagels vandaan met zijn desinteresse. “Ik denk namelijk dat ons mam het echt wel heel fijn vindt als we er zijn. Maar soms wil ik inderdaad even niet, wil ik even iets leuks doen voor mezelf. Ik kan het niet, het knaagt dan aan mijn geweten. En dan ga ik toch maar weer. Ik vrees alleen dat ik dit niet zolang ga volhouden. En als ik niet meer kan, wie zorgt er dan voor haar?

Wat vind jij? Heeft Evert gelijk als hij zegt dat hun moeder toch niet meer in de gaten heeft of ze geweest zijn of niet? Of snap je Andrea die het niet over haar hart kan verkrijgen een weekje over te slaan? Wat zou jij doen? Praat mee in de comments onder dit artikel.

Foto door Karolina Grabowska via Pexels

2 reacties

Judy Boukens -

Vind dat je broer ook wel eens tijd aan jullie moeder mag besteden, zij heeft ook voor jullie gezorgd, het is toch ook zijn moeder.

Anna -

Misschien is het een idee om contact op te nemen met een casemanager voor mensen met dementie. Deze kan met veel geregel helpen.

Reageer ook