Zij die het kunnen weten zijn het erover eens: of er komt een babyboom na de coronacrisis of stellen gaan massaal uit elkaar. Gedwongen binnen zitten, soms opeen gepakt in een kleine ruimte werkt nou niet bepaald sfeerverhogend. Alice (48) weet daar alles van; samen met haar man en twee kinderen zet ze alle zeilen bij om de sfeer thuis goed te houden. “En dat lukt, mits ik er maar alcohol bij drink. En ik merk dat ik steeds eerder op de dag naar de fles grijp en vind dat niet oke, maar kan voor mijn gevoel niet anders.”
Net als vele anderen had Alice de ernst van het coronavirus niet direct in de gaten. “Ik dacht een griepvirus, dat gaat wel weer over. Elk jaar waait er een ziekte door het land en ik zag niet in dat dit een heel heftige was.” Toen Mark Rutte het volk toesprak vanaf de televisie en mededeelde dat de scholen dichtgingen, schrok Alice en drong het tot haar door: hier zijn we nog lang niet vanaf. Haar zoon en dochter juichten op de bank, dachten dat ze vakantie hadden. “Lucas, mijn man, had de vrijdag ervoor laten weten dat hij thuis ging werken. Dat vond ik al niet echt leuk. Ik ben zzp’er en werk voornamelijk vanuit huis en ben gewend alleen te zijn. Lucas naar kantoor, mijn dochter Sem naar het voortgezet en mijn zoon Jesse naar de basisschool. En vanaf maandag zouden we met zijn vieren thuis zijn. Hoe dan?”
Stuiterend kind
De eerste twee dagen van de gedwongen thuissituatie was rommelig; Sem kreeg niet echt instructies van haar school en Jesse moest wachten tot zijn juf het leerpakket had klaargelegd zodat hij thuis aan de slag kon. “Ik was helemaal van de leg en uit mijn ritme. Continu vroeg iedereen van alles aan me en verwachtte dat ik gewoon in mijn dienende rol was van moeder. Zat ik midden in een conferencecall, stuiterde mijn zoon Jesse door het beeld dat hij een tien-uurtje wilde. Ik schaamde me kapot.”
Wijn! Ik moet wijn!
Aan het eind van de middag was Alice het helemaal zat. “Ik snakte naar een glas wijn. En schonk ‘m ook in. Helemaal niet erg, zou je zeggen, maar wel als je weet dat ik sinds januari niet meer drink. Dat had ik afgesproken met Lucas omdat ik steeds meer dronk. In december was het hek helemaal van de dam en had ik tijdens de lunch al een wijntje bij mijn bord staan. Lucas waarschuwde me: als ik niet minder zou gaan drinken, zou hij maatregelen nemen. Minderen kan ik niet, dus ik besloot te stoppen.”
Wijn in theemok
Sinds vier weken drinkt Alice weer volop. Lucas weet dat zijn vrouw tijdens het eten drinkt, maar niet dat ze ’s middags in een theemok ook wijn schenkt. “Echt hoor, ik trek het voor geen meter. Moet ik opeens Jesse met schoolwerk helpen. Rekenen gaat nog wel, maar van taal heb ik de ballen verstand. Ik voel me dan zo onnozel dat ik van ellende ga drinken. Om de alcohollucht te verdoezelen eet ik veel kauwgom zodat het onopgemerkt blijft.”
Fles per dag
Inmiddels is het al zo ver dat Alice schaduwflessen wijn heeft; eentje staat keurig in de koelkast en komt tijdens het diner op tafel, de ander heeft ze in de schuur verstopt en daaruit tankt ze ’s middags haar theemok mee vol. “Het is afschuwelijk, want Lucas geeft me steeds complimentjes dat ik het zo goed doe en dat ik me zo goed aan dat ene glaasje per dag houd. Dat ik bijna een fles per dag achterover sla, weet hij niet. Ik voel me zo slecht, maar weet echt niet hoe ik de dagen moet doorkomen zonder alcohol. Ik word gillend gek van de continue aanwezigheid van mijn gezin. Boodschappen doen is mijn enige escape en ik maak na het eten in mijn eentje een wandeling. Als ik dat niet doe, komt er ruzie in huis en dat wil ik voorkomen. Ik doe echt mijn best om aardig te blijven, niet te snauwen en mee te buigen in de flow, maar nu ik weet dat het eind nog lang niet in zich is, zakt de moed me in mijn schoenen.”
Wakker worden met kater
Ze wil niet klagen en doet het ook niet, maar Alice heeft het zwaar. Ze mist het contact met vriendinnen en opeens wordt pijnlijk duidelijk dat juist het leiden van haar eigen leven haar relatie met Lucas goedhoudt. “Nu ik niet meer alleen op pad kan en hij de godganse dag op mijn lip zit, zie ik dat onze relatie barstjes vertoont. Weer een reden om te drinken. Ik ben bang dat het uit de hand loopt en dat ik weer net zoveel drink als vorig jaar. Het ging zo goed, ik hield het prima vol en voelde me daar fijn bij. Wakker worden zonder kater is een openbaring en inmiddels zak ik langzaam terug in mijn oude gewoontes. Met Lucas kan ik er niet over praten, die wordt woest als hij het hoort. Ik heb geen idee waar dit eindigt en hoe ik het tij kan keren.”
Herken jij je in het verhaal van Alice? Drink jij tijdens de coronacrisis ook meer dan normaal? Of kun je je beheersen? Praat met ons mee in de comments onder dit artikel.
An -
En mocht je nu denken: bij mij is het zo erg niet, of: nee maar ik ben (nog) niet verslaafd….
Je bent verslaafd als je drank nodig hebt om je goed te voelen. En neem van mij aan dat het de geijkte opmerkingen zijn die iedere verslaafde gebruikt…
‘Ik kan stoppen als ik dat wil’ is er ook zo 1. Mijn leven is behoorlijk kapot door het alcoholisme van mijn exman. Mijn kinderen zijn in therapie gemoeten en de band met hun vader herstelt maar niet omdat hij het zelf mee vond en vindt vallen. Ondanks dat hij hen erg sloeg als ik er niet was, begreep ik helaas te laat. Terwijl hij van nature niet agressief was. Echt; drank is een vijand , verpakt als vriend. Stop er echt mee! Vooral voor jezelf en de relatie met iig je kinderen in de toekomst.