Patricia was 27 jaar en kon helemaal niets meer. Van een actieve, vrolijke jonge vrouw, veranderde ze in een wrak. De nu 41-jarige Patricia zucht diep. Dat de tekenbeet die zij kreeg in 2002 tijdens een familiereünie op de Veluwe haar leven zo’n andere wending zou geven, kon ze niet vermoeden. Een lange zoektocht naar erkenning dat ze de Ziekte van Lyme had vulde haar dagen. “Ik wil mensen waarschuwen en benadrukken hoe belangrijk het is jezelf in de gaten te houden na een tekenbeet”, zegt Patricia.
Toen Patricia de tekenbeet in 2002 ontdekte, verwijderde ze zelf de teek. Van de huisarts kreeg ze een zalfje. Na een paar dagen ontstond er een grote ronde plek, een erythema migrans, die kenmerkend is voor de Ziekte van Lyme. Patricia kreeg een antibioticakuur en de klachten verdwenen.
Elisa-test
Twee jaar later kreeg ze wel klachten. “Ik had een soort spierpijn. Het werd steeds erger, ik kon amper lopen van de pijn.” Ze had geen energie meer en haar vermoeidheid werd zo hevig, dat ze zich ziek moest melden op haar werk. Haar huisarts denkt aan fybromyalgie en adviseert haar twee weken rust. Er komen meer klachten bij waaronder pijn in haar polsen en enkels, hoofdpijn, spierpijn, last van haar ogen en oren. Patricia ondergaat een Elisa-test, een test op antistoffen. De uitslag is negatief.
Patricia komt bij de arbo-arts die het niet vertrouwt en haar op haar hart drukt terug te gaan naar de huisarts. Ze belandt bij een internist die haar niet serieus neemt. “Omdat de Elisa-test negatief was, was de Ziekte van Lyme volgens hem uitgesloten.” De Westernblot-test wordt uitgevoerd en de uitslag hiervan is twijfelachtig. Patricia wordt van het kastje naar de muur gestuurd.
Lymespecialist
Patricia bewandelt een lange weg: ze vraagt een second opinion aan in een academisch ziekenhuis. Ze komt terecht bij een arts die bekend staat als een Lymespecialist. “De arts is ervan overtuigd dat ik geen Lyme heb, maar denkt dat ik lijd aan CVS, het chronisch vermoeidheidssyndroom. Ik kon een cursus volgen.” Moedeloos wordt Patricia, maar ze geeft niet op. “Ik was ervan overtuigd dat mijn klachten afkomstig zijn van die tekenbeet.” Ze vraagt om antibiotica in een hoge dosering en krijgt deze ook. In die tijd verschijnt een grote rode plek op haar bil en bovenbeen. Volgens artsen had dit niets met Lyme te maken. Wat het wel was, wisten ze ook niet. Patricia maakte er foto’s van, die haar later goed van pas komen.
Tintelend gevoel
De lichamelijke klachten blijven maar komen. Pijn in haar nek, schouders en rug. Een tintelend gevoel in haar armen en benen. Ze ziet slecht en kan zich moeilijk concentreren.
Haar huisarts verwijst haar door naar de neuroloog. “De neuroloog denkt niet dat ik Lyme heb. Voor de zekerheid wil hij een MRI-scan en een limbaalpunctie. Uit deze onderzoeken kwam niets. Ik moest maar leren leven met de klachten.”
Duitse arts
Natuurlijk legde Patricia zich niet neer bij de conclusie van de neuroloog. Ze vond een arts in Duitsland die haar wilde behandelen met antibiotica via een infuus. De Duitse arts denkt dat de klachten van Patricia wel degelijk door de Ziekte van Lyme worden veroorzaakt. Ook liet ze hem foto’s van de vlek zien, waarop de arts zei dat dit een teken van actieve Lymeziekte was. Het feit dat ze eindelijk serieus wordt genomen, doet Patricia goed. Na een aantal behandelingen gaat het al iets beter met haar. “Ik kon zelfs weer kleine stukjes fietsen.” Ze krijgt de Gasser-kuur mee naar huis. Ook na deze kuur zijn de klachten nog niet helemaal verdwenen en een onderzoek wijst uit dat ze er Candida bij had gekregen. Van juli 2005 tot maart 2006 gebruikt Patricia antibiotica.
Doorzetter
Inmiddels werkt ze sinds kort weer fulltime. Haar oude energieniveau is niet wat het was maar is wel met stapjes vooruit gegaan.
Patricia is blij dat ze zo heeft doorgezet en zich niet neerlegde bij de conclusies die verschillende artsen trokken. “Dat ik niet serieus werd genomen, vind ik misschien nog wel het ergste. Als ik toen wist wat ik nu over Lyme weet, had ik geen genoegen genomen met slechts tien dagen antibiotica. Dan had ik erop gestaan zes weken hoog gedoseerd te krijgen. Dan had al deze ellende mij wellicht bespaard gebleven.”
Lees ook: 3 manieren om jezelf tegen teken te beschermen
Met dank aan de Lymevereniging
