De dochter van Saskia werd opgevoed door haar ouders

Negentien jaar was Saskia toen ze beviel van Tessa. Een tienermoeder tegen wil en dank. Trots laat ze een foto van haar dochter zien. “Zestien is ze nu. En sinds een jaar weet ze dat ik haar moeder ben en niet haar oma zoals ze jaren heeft gedacht.” Saskia zucht diep. Ze had het graag allemaal anders gezien, maar werd door haar ouders een andere richting ingeduwd.

“Ik kom uit een streng gereformeerd gezin. Ik ben de oudste. Ik heb drie zussen en vier broers. Mijn moeder klaagde nooit als ze weer zwanger was, maar ik kan me niet herinneren dat ze straalde. Mijn vader was gewelddadig. Geen lieve man. We waren bang voor hem. Zijn overlijden vorig jaar, was eigenlijk een opluchting. Slechts zesenzestig jaar is hij geworden…

Verkracht

Op haar negentiende verjaardag wordt Saskia ontmaagd. Door een oom. “Mijn ouders hadden een partytent achter onze boerderij gezet en het was druk. Hoewel de bijbel dronkenschap veroordeelt, werd er flink ingenomen die avond. De broer van mijn vader, mijn oom Gerard, was die avond steeds in mijn buurt. Legde zijn hand op mijn been, wreef over mijn rug. Ik wilde hem niet afwijzen, maar vond het wel vervelend. Hij vroeg mij even mee te lopen.” Saskia liep met hem mee naar de koeienstal. Daar gekomen duwde hij haar op een baal stro en trok haar onderbroek uit. “Ik probeerde hem van me af te duwen. Hij was veel sterker dan ik en verbood me te schreeuwen. Hij deed me zeer en zoende me ruw en verkrachtte me. Toen hij klaar was waarschuwde hij me; ik mocht hier met niemand over praten. Anders zouden er vreselijke dingen gebeuren.”

Abortus

Ze kreeg het benauwd toen ze over tijd was. In het dorp waar ze woonde kon ze geen zwangerschapstest kopen, ze zou de talk of the town zijn. “Dus reisde ik naar de stad. In het warenhuis deed ik de test. Twee dikke strepen  verschenen in het venster.” Ze nam haar moeder in vertrouwen. “Mijn moeder was geschokt en zei dat ze mijn oom Gerard nooit meer wilde zien. Een abortus was onbespreekbaar. ‘Het is nooit in orde een baby te doden in de moederschoot’ waarschuwde mijn moeder.”

Bevalling

Toen Saskia’s buik groeide, moest ze haar dorp verlaten. Haar moeder had een familielid in een ander dorp ingeschakeld. Daar kon ze bevallen. “Drie maanden logeerde ik bij tante Agaath. Een aardige vrouw. De bevalling ging vlot en ik was dolgelukkig toen ik Tessa in mijn armen hield.” De afspraak was dat als Saskia thuis kwam, haar ouders het kindje zouden opvoeden. Omdat haar moeder een forse vrouw is, viel het nooit echt op dat ze zwanger was. “Bovendien hadden ze het verhaal bedacht dat ze niet wist dat ze in verwachting was en opeens zou bevallen. Ik vond het belachelijk, maar durfde er niet tegenin te gaan.”

De waarheid

Vijftien jaar lang heeft Tessa gedacht dat Saskia haar oudste zus was. “Het was emotioneel toen ik haar vertelde dat ik haar moeder was. Nu mijn vader was overleden en oom Gerard inmiddels ook, kon ik het haar eindelijk zeggen. Mijn moeder vond het verschrikkelijk dat ik het heb gedaan, maar begrijpt me wel.” Tessa was met stomheid geslagen. Ziet Saskia ook niet als haar moeder. “Ze heeft via de huisarts een coach gevonden waarmee ze praat. Daar ben ik heel blij om. Ik had het zo graag anders gezien en had haar zo graag zelf opgevoed.”

Inmiddels heeft Saskia het geloof de rug toegekeerd. Ze ziet haar moeder en broers en zussen nog mondjesmaat. Tessa twijfelt. “Ze moet zelf beslissen wat ze wil. Ik heb mijn vertrouwen erin verloren. God kan dit alles zo niet hebben bedoeld. Daar geloof ik niks van.”

Foto door Laura Garcia via Pexels