fb

Vijf dingen die Karin kan sinds ze 45 is

Ik ben vorige week 45 geworden. Mijn mannen vinden dat ik oud ben. Zeggen niet zelden: ‘Florisjan zijn moeder is veel jonger dan jij. Hoe kan dat?’ Als eerste antwoord ik dat ik veel leuker ben dan de moeder van Florisjan om vervolgens te benadrukken dat ik helemaal geen oud vel ben. Integendeel. Fourtysomething en ik bruis.

Stokoud?

Leeftijd is een raar gegeven. Of we nu willen of niet, we hangen er een waarde aan. Als ik hoor dat iemand twintig is, denk ik oh: wat lekker jong. Een vriendin die net zeventig is geworden en hartstikke fit en leuk is, is hoe dan ook zeventig. Op mijn zesde vond ik iemand van in de zeventig stokoud.

Heerlijk om 45 te zijn

Dertig worden vond ik niet leuk. Alsof ik afscheid nam van mijn jeugd. Ik me verantwoordelijk moest gedragen. Vrienden werden veertig terwijl ik nog lekker beginnen dertig was. Met lede ogen zag ik hun feestjes aan. Veertig! Inmiddels weet ik, als ervaringsdeskundige, dat de big four O een eitje is. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen maar doe het wel. Het is heerlijk om 45 te zijn. Waarom dan? Nou wel hierom:

1. Ik voel me in mijn kracht van mijn leven. Elke ochtend als de wereld nog op één oor ligt, geef ik mijn hartslag een flinke zwieper door te sporten. Kleed me goed aan, stap op de fiets en maak een heerlijke ochtendtocht. Fris en energiek kom ik na anderhalf uur weer thuis. Mijn dag is begonnen.

2. Mijn jongens, nu 8 en 10, worden groter waardoor ik meer tijd voor mezelf krijg. Had ik toen ik veertig werd niet. Zat ik vol in het zorgen, regelen, zuchten, slapeloze nachten en meer. Belt een vriendin zaterdagochtend om koffie te drinken in de stad en is Robert op pad? Ik laat Bob en Tom gerust een uurtje alleen. Kunnen ze prima.

3. Het voelt alsof mijn lijf veel sterker is dan ooit. Ongetwijfeld komt dat ook door de krachttraining die ik tegenwoordig doe. Naast cardio, dus conditie, is kracht de sleutel tot een sterk lijf. Dekseltjes van potjes draai ik met twee vingers in mijn neus los, geen man meer voor nodig.

4. Ik ben klaar voor het schrijven van een boek. Al vanaf mijn elfde wil ik bij de krant werken. Toen noemde ik het journalist, tegenwoordig noem ik het schrijver. Want dat ben ik. Door schade en schande wijs geworden, is de tijd rijp om mijn boek te schrijven. Daarmee ben ik nu druk bezig. I love it!

5. En tenslotte: ik word meer en meer mezelf. Maak me niet meer zo druk over wat anderen van me vinden en denken. Ik word steeds sterker en mijn zelfvertrouwen is in de loop der jaren toegenomen. Omdat onderweg naar het 45 worden ik steeds weer prachtig mooie mensen ontmoette die een stuk met me meewandelden en me lieten zien hoe het ook kan. Van sommigen nam ik afscheid, anderen sloot ik in mijn hart. Voor altijd.

Wat vind jij van je leeftijd? Vind je het rot om ouder te worden? Wat doe je er aan om je beter te voelen? Laat het ons weten, we zijn benieuwd. Vertel het ons in de comments onder dit artikel.

Reageer ook