Marieke ontmoette Milan op de laatste dag van de maand januari, nu vier jaar geleden. “Het was zondagmiddag en ik verveelde me. Ik belde een vriendin om te vragen of ze zin had mee te gaan naar de kroeg.” Even een biertje drinken en bijkletsen. Ze zaten aan de bar toen Milan binnenkwam. Marieke ontwaarde hem vanuit haar ooghoek: een lange blonde jongen die er goed uitzag.
Toen ze het toilet opzocht, sprak hij haar aan. “Wat hij zei verstond ik niet, ik verdronk in zijn blauwe ogen.” Milan bood de dames een drankje aan en zag zijn kans schoon toen Mariekes vriendin naar huis ging. Aan de bar raakten ze in een geanimeerd gesprek. Ze ontdekte dat hij een dokter in opleiding was. Nog slechts een scriptie in te leveren en hij kon aan de slag. Ze viel voor de charmes van de arts in wording. “Hij vroeg of ik met hem mee naar huis ging. Ik aarzelde geen moment.”
In zijn studentenwoning hadden ze stomende seks en ze bleven elkaar na die eerste keer zien. “Schoorvoetend gaf ik na twee weken toe dat ik verliefd op hem was. In de zevende hemel was ik toen hij bekende hetzelfde voor mij te voelen.” Het tij keerde toen Marieke na een paar weken ontdekte dat ze zwanger was van Milan. “Ik werd niet meer ongesteld. Toen ik op een ochtend opstond en moest rennen om de wc op tijd te bereiken, wist ik dat ik in verwachting was.” Ze was dolgelukkig. Het was dan wel niet gepland, maar wat haar betreft welkom. Daar dacht Milan anders over: hij twijfelde. Marieke d’r besluit stond vast: ze wilde het kindje houden. “Ik kon Milan ompraten en we maakten plannen voor de toekomst.”
Milan was zeer bezorgd en lette erop dat zijn zwangere vriendin goed en gezond at. Na vier maanden kreeg Marieke heftige steken in haar buik. Toen ze naar de wc ging, bloedde ze hevig. Ze verloor de baby. De verloskundige begreep er niets van. Ze vertrouwde het niet en deed een bloedtest. Daaruit bleek dat Milan haar rattengif liet drinken, waardoor de embryo werd uitgedreven.
“Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Dat iemand in staat is dat te doen, kan ik nog steeds niet bevatten. Het kindje was zo welkom en ik had het graag willen opvoeden. Desnoods in mijn eentje.”
Milan is opgepakt en zit zijn straf uit in de gevangenis. Marieke pakte haar spullen en verhuisde naar een andere stad, ver weg van Amsterdam. Ze woont daar nu met Ruud die ze leerde kennen op haar werk. Samen hebben ze een dochter waarmee ze dolgelukkig zijn. Haar wraakzuchtig ex wil ze nooit meer zien. “Ik heb mijn leven weer opgepakt en ben een gelukkig moeder. Wat hij mij heeft aangedaan is onmenselijk, maar ik heb het inmiddels een plekje gegeven.”
Of Milan dokter zal worden, weet Marieke niet. “Ik hoop het niet. Je moet er niet aan denken dat zo’n engerd je huisdokter is.”
Noot van de redactie. De foto bovenaan dit artikel is niet van Marieke (die in het echt trouwens ook anders heet).
