fb

Mara’s Hondenleven: Lola wordt gesteriliseerd op vierjarige leeftijd

Drie weken geleden werd mijn lieve Lola kindje gesteriliseerd. Toen ik dit tegen mensen vertelde werd er nogal verbaasd gereageerd, “ze is toch al ruim vier jaar oud?”. Dat klopt! Lola woont pas sinds een jaar bij ons en haar vorige baasje heeft haar nooit gesteriliseerd en ingeënt. Voor ons was het niet gesteriliseerd aanvankelijk geen probleem, maar we wilden haar wel graag laten inenten; voor haar eigen gezondheid en zodat ze mee mag naar het buitenland. Toen we bij de dierenarts waren voor haar eerste prikje werd ons ook geadviseerd haar alsnog (en zo snel mogelijk) te laten steriliseren.  

Melkklierkanker

De reden van het alsnog steriliseren is het verkleinen op de kans van melkklierkanker. “Hoe jonger de teef gesteriliseerd wordt, hoe kleiner de kans op melkklierkanker. Als een teef voor de eerste loopsheid gesteriliseerd zou worden, is er zelfs helemaal geen kans op melkklierkanker” legt de dierenarts uit. Ward en ik twijfelden geen moment en maakten meteen een afspraak voor onze kleine meid.

Een paar weken later was het zo ver: Lola ging onder het mes. Of zij doorhad wat er ging gebeuren wisten we niet, maar wij hadden in ieder geval het volste vertrouwen in onze dierenarts. Je hoort natuurlijk nog weleens horrorverhalen over bullen die de narcose niet uitkomen, vaak doordat ze geen lucht krijgen. Onze dierenarts intubeert daarom altijd preventief en ook kreeg ze een infuus voor een sneller herstel. Dit laatste is blijkbaar ook niet overal standaard.

In een diepe slaap

Het eerste wat ze bij Lo deden, was het geven van de verdoving. Deze moet even 20 minuten inwerken, waarna ze haar ook het narcosemiddel gaven. Dit was zo gek! Dat lieve kleine bullenmeisje dat ineens met haar ogen open in een hele diepe slaap viel. Ergens werd ik er heel emotioneel van om haar zo te zien. Zo kwetsbaar en zo klein. Toen ze eenmal weg was ging ze mee met de dierenarts en de liefste assistente ter wereld… Go Lola, je kan het!

noodels

Noodels eten

Ward en ik gingen om de hoek wat lunchen in onze favoriete noodeltentje om de hoek bij de dierenarts. Altijd als we iets met onze hondjes hebben, gaan we daar een hapje eten. Zoals je op de foto hierboven kunt zien was het smullen. Haha! Net na het binnenslurpen van de laatste noodel belt de assistente, “Lola is klaar en jullie mogen weer terugkomen, dan maken we haar wakker”.

lola-wordt-gesteriliseerd-3

Lola wordt wakker

Kakken in de kliniek

Ook dat vond ik weer een tranentrekkend beeld. Onze lieve Lo die met een infuus, geintubeerd, haar tong uit haar mond in een uitslaaphokje lag (zie eerste foto bovenin artikel). Een paar minuten na het ontwaak-prikje wordt ze wakker en is meteen ‘ready to go’. Terwijl Ward nog met de dierenarts stond te praten, stond Lola al bij de deur van de kliniek. Blijbaar niet omdat ze snel naar huis wilde, maar omdat ze moest poepen. Dit hadden wij net wat te laat door en terwijl we stonden af te rekenen, zat Lola al lekker op de vloer van de kliniek te kakken. Oeps…

Lola vlak voordat ze alles onderpoept

Lola vlak voordat ze alles onderpoept

Na wat kakruimen en het betalen van de rekening stapten we in de auto naar huis. Gewapend met Tramadol en medicatie hadden we het idee dat het allemaal wel goed zou komen. Nog wat wazig van de verdoving gaven we Lola een heerlijk plekje op de bank, waar ze vrijwel direct in een diepe slaap raakt. Sambal, onze pup, houden we bewust even bij haar weg. Die snapt niet dat zijn grote zus nu even niet mag spelen, dus haar met rust laten is voor hem onmogelijk.

lola-wordt-gesteriliseerd-1

Luieren op de bank

Als we een week na de behandeling terugkomen voor de nacontrole, blijkt alles piekfijn in orde. Hoewel ze zelf het pakje (om de wond te beschermen) heeft uitgetrokken, is alles mooi geheeld. Onze Lola is weer de oude en ze heeft het geweldig gedaan.

Wat is jullie ervaring?

Hebben jullie de hond(en) gesteriliseerd? Wat is jullie ervaring? Of waren er bijzonderheden tijdens het proces? Ik ben heel benieuwd naar al jullie verhalen, ik vind het altijd zo leuk om ze te lezen. Volgende week vrijdag plaatsen we weer een nieuwe Mara’s Hondenleven. Het onderwerp: zindelijk worden.

Reageer ook