fb

Karin vermoedt blaasontsteking maar houdt haar mond

Als ik gehurkt bij een boom zit, terwijl Sandra op de uitkijk staat, voel ik dat het mis is. Ik had het gevoel dat ik een liter zou moeten plassen maar in plaats daarvan komen er drie lousy druppels uit die een penetrante geur afgeven. Ik weet onmiddellijk: dit is foute boel. Dit kan zo maar het begin zijn van een blaasontsteking.

Het is zaterdag en Sandra en ik zijn fietsen naar Cappelle a/d IJssel. Daar slapen we in een hotel en de dag erna fietsen we de Ride of the Roses. Als we daarmee klaar zijn, verlaten we Het Groene Hart en fietsen terug naar het Gooi. Een snel rekensommetje leert dat we meer dan tweehonderd kilometer gaan fietsen in die twee dagen.

Als ik mijn broek omhoogtrek doe ik snel een schietgebedje. Hoop ik dat het geen blaasontsteking is. Dat het gewoon komt omdat ik al zo’n stuk in een gebogen houding zit. “Gelukt?” vraagt Sandra. Ik knik. Spreek mijn vermoedens niet uit. Wil niet zeuren.

Rozig van de wijn en de pastamaaltijd, vallen we al snel in slaap in het comfortabele hotelbed. ’s Nachts ga ik eruit om te plassen. Vier druppels. Die verschrikkelijk veel pijn veroorzaken voordat ze de pot raken.

Stralend zitten we aan het ontbijt. We hebben zin in de fietstocht. De zon schijnt, de weersvoorspelling is goed. Ik drink voldoende, stamp het schaaltje blauwe bessen naar binnen en neem een extra ei mee die ik in mijn fietstas stop. Voor onderweg. Nog steeds zeg ik niets tegen Sandra. Zolang ik het niet uitspreek, is het er niet.

In ons fietsteam van Stichting Olijf fietsen dames mee die kanker hebben. Of gehad. Piepen over mijn blaasontsteking zou belachelijk zijn. De pijn in mijn buik wordt erger. Na twee uur fietsen zak ik in een bramenstruik om te plassen. Vijf druppels. Een snijdende pijn. Ik moet nog zolang trappen. Hoe ga ik dat doen? Ik besluit het met Sandra te delen die de hele apotheek in haar stuurtas heeft. Wist ik niet! Ik slik pijnstillers en kan redelijk de tocht uitfietsen. Nog zeventig kilometer naar het Gooi en dan is het klaar. Thuis. Warme douche.

Maandagochtend word ik wakker en ga naar de wc. Het is nog steeds niet helemaal top, maar veel beter. Ik besluit niet naar de huisarts te gaan. ’s Middags heb ik daar spijt van. Ik lig dubbelgevouwen van de pijn. Dinsdagochtend plas ik met moeite in een potje, bel de huisarts en ga langs. Geen twijfel over mogelijk: het is een blaasontsteking. Het kuurtje dat ik krijg slaat binnen twee dagen aan.

Na een week is het leed geleden. En neem ik me een ding voor: bij de eerste druppel die zeer doet en stinkt, zit ik aan het bureautje van de huisarts. Dan maar een pieper en een minder dapper mens….

Ook blaasontsteking gehad? Wat deed jij? Tips? Laat het ons weten, hebben we allemaal wat aan. Deel het in de comments onder dit artikel.

3 reacties

Kirsten -

Ik gebruik UVAURSI tegen blaasontsteking.. eerder had ik heel vaak blaasontsteking oa door ziekte MS.. UVA URSI is goedkoop en werkt super!!

Angélique -

Hier mega veel ervaring met blaasontsteking en de nodige kuren gekregen van de huisarts. Sinds een jaar neem ik BlaseCare, zodra ik de eerste symptomen voel. En echt, nooit verwacht, maar het werkt!

Brenda -

Ik voel een blaasontsteking niet. Gevolg. Afgelopen 3 jaar 6 x blaasontsteking met heel veel pijn en 3 x nierbekkenontsteking. Dus, nooit meer zo lang wachten!!!

Reageer ook