Het kan niet vaak genoeg gezegd worden: voor een kind blijven jullie samen de ouders. Een kind kiest er niet voor om te scheiden van zijn of haar vader en moeder. Dus is het de kunst om als partners te scheiden én samen vader en moeder te blijven. Natuurlijk is een scheiding een aardverschuiving en vraagt het heel veel overleg en afstemming hoe je dat samen ouder zijn goed regelt.
Er zijn veel deskundigen beschikbaar voor advies, maar de allerbeste deskundigen als het gaat om ouderschap, zijn je kinderen. Betrek ze van het begin af aan en luister vooral heel goed naar ze. Wat vinden ze ervan? Wat willen ze graag? Hoe zouden zij het aanpakken? En daarbij is het de grote uitdaging om het puntje van je tong af te bijten als je wilt zeggen dat iets niet kan of geen goed idee is. Niet doen! Verdiep je in alle suggesties van je kind en laat je verrassen. Stel vragen over hoe dan precies en stel je samen helemaal voor hoe het zou zijn als het zou gaan zoals je kind voorstelt. Dan kom je misschien samen tot de conclusie dat het toch geen goed idee is en waarom niet. Of je merkt dat het eigenlijk misschien best kan, zo nodig hier en daar een beetje aangepast. Natuurlijk nemen jullie als ouder de beslissingen, die verantwoordelijkheid kan een kind niet dragen. Maar als je de wensen en ideeën van je kind heel goed beluisterd en onderzocht hebt, kun je ook heel goed uitleggen wat je waarom wel of niet gaat doen. Hier tijd en aandacht aan geven is tegelijkertijd van onschatbare waarde voor het verwerkingsproces van je kind.
Bram wil zijn moeder niet 3 weken missen
Neem nou Bram hij is 9 en zijn zusje 7. Zijn vader wil de eerste zomervakantie na de scheiding 3 weken op vakantie met de kinderen. Bram moet er niet aan denken om zijn moeder zo lang te moeten missen. Dat is al moeilijk genoeg op de dagen dat hij bij zijn vader woont en andersom ook trouwens. Als hij bij zijn moeder is mist hij zijn vader ook zó erg. En dan drié weken! Dat is een eeuwigheid en dat kan gewoon niet.
Dat missen, wat is dat eigenlijk? Dat is wat Bram uitgebreid onderzoekt samen met zijn vader en moeder. Ze ontdekken dat het een heel naar gevoel is ergens in de buurt van je hart. Het is blauw en felgeel, het beweegt heel snel als een tornado en dan komt er klemgevoel in je keel en dan moet je huilen. Wat Bram ook merkt, is dat als hij met zijn vader samen er echt voor gaat zitten als hij mama zo mist en zich helemaal voorstelt hoe fijn het zou zijn als ze nu ook op de bank naast hem zou zitten, dat het dan net lijkt of ze er een beetje is. Ze verzinnen samen allerlei dingen die helpen en experimenteren ermee, zoals skypen, een trui van mama als knuffel, een verhaaltje luisteren dat mama heeft ingesproken. Terwijl ze hier zo mee bezig zijn raakt Bram steeds meer vertrouwd met het fenomeen missen. Zelfs zo dat hij er andere kinderen over wil vertellen en er een spreekbeurt van maakt. Papa heeft ondertussen bedacht dat 3 weken ook wel erg lang is en dat het een prima idee is als opa en oma Bram en zijn zusje na twee weken komen ophalen.
Later hoorde ik van Bram dat de vakantie ontzettend leuk was. Hij had heel veel vriendjes op de camping en de tijd ging zo snel! Hij had ook best nog een poosje willen blijven, ook al miste hij mama af en toe.
Sabine Balsma is integratief kindertherapeute en begeleid kinderen en jongeren van 0 tot en met 20 jaar en hun ouders. Haar praktijk is gevestigd in Hilversum. Kijk voor meer informatie op: www.vanzelf-kindertherapie.nl
