Cash lag op een warm dekentje op de onderzoekstafel. Pieter keek me sip aan. “Het spijt me Laura.” Ik voelde de hand van de dierenarts op mijn rug toen ik snikkend mijn wang op het levenloze lijf van mijn buldog legde. Mijn tranen drupten in zijn vacht. “De precieze doodsoorzaak weet ik niet,” zei Pieter. Zijn stem kalmeerde me. Ik hoefde niet te weten waaraan Cash was overleden. Ik kreeg hem er toch niet mee terug.
Toen ik de dierenkliniek verliet, stroomden de tranen nog steeds over mijn wangen. Zittend op een muurtje probeerde ik rustig te worden. Ik snoot hard mijn neus en werkte mijn make-up bij.
Ik liep naar café De Warme Gloed. “Meisje, wat is er met jou gebeurd?” Paul keek me verschrikt aan en schonk een borrel in. Verslagen liet ik me op mijn kruk zakken. Vertelde dat Cash dood was. Mijn bestie pakte mijn hand, kneep erin. “Lau, wat erg. Wat is er gebeurd?” Drie borrels later werd ik rustiger. Naast mij was een man gaan zitten. Ik schatte hem een jaar of zestig. Hij zag er goed uit. Aan zijn vinger blonk een trouwring. Zijn nagels waren goed verzorgd. Hij nipte aan zijn jenevertje, keek me even aan. Hij glimlachte. Hij had een vriendelijk gezicht. Zijn grijze haar was golvend achterover gekamd. “Gecondoleerd. En: ik ben Bart, aangenaam.” Ik knikte en haalde mijn neus op. Hij legde zijn arm om me heen. Het voelde niet onprettig. Voorzichtig trok hij mij naar zich toe. Ik rook zijn eau de toilette. Paul trok zijn wenkbrauw op en schudde zijn hoofd. Ik grijnsde.
Nooit eerder was ik in het Hilton geweest. Bart masseerde met zijn zalige handen mijn rug. De zoetgeurende olie trok in mijn huid. Zijn handen kneedden mijn onderrug en daarna mijn billen. Hij trok ze een stukje uit elkaar en met zijn geoliede hand gleed hij door mijn bilspleet. Ik kreunde. Zijn duim piepte langzaam bij me naar binnen. Hij spreidde mijn benen. Ik voelde hoe hij achter me zat. Terwijl ik plat op mijn buik bleef liggen, schoof mijn verovering zijn keiharde paal naar binnen. Bewegingloos lag ik op het bed terwijl ik langzaam werd geneukt. Het lome ritme was bloedgeil en precies wat ik nodig had. Hij greep mijn schouders, tilde mijn bovenlijf iets op zodat ie dieper kon stoten. “Oh girl, oh girl. Wat ontzettend geil. Ik spuit je helemaal vol.”
Hij masseerde zacht mijn buik. Draaide rondjes om mijn tepels die ogenblikkelijk reageerden. Hij tilde zonder iets te zeggen mijn been op en schoof zijn lul voor de tweede keer naar binnen. Zijn tong in mijn mond. Met zijn linkerhand trok hij aan mijn tepel. Schokkend kwam ik klaar. Bart keek lief naar me. Legde mijn been neer en ging recht voor me zitten. In hetzelfde lome tempo als de eerste keer, nam ie me. Sloot zijn ogen toen hij klaarkwam.
Ik twijfelde. Moest ik het geld aanpakken? Het was tegen mijn principes, maar het stapeltje biljetten lonkte. “Ik wil je nummer, Laura. Ik wil je vaker zien.”
Ik beet op mijn lip. Bart zag me aarzelen en ging met zijn rug tegen de hoteldeur staan. “Nou? Hm?”
Lees ook de andere blogs van nymfomane Laura!
Laura (35 jaar) is een nymfomane die woont en werkt in Amsterdam. Ze woont samen met haar Engelse Bulldogs, Cash en Munchkin. Elke week schrijft ze voor ons een blog over haar spannende leven als nymfomane. In verband met privacy redenen schrijft Laura onder een andere naam.
