Beste Vera, ik ben een vrouw van 45 en heb een aantal langere relaties achter de rug. Mijn laatste twee exen waren zeer gewelddadig. Ik werd regelmatig geslagen en onderdrukt. Mijn zelfvertrouwen is daardoor helemaal verdwenen. Van een sterke, onafhankelijke vrouw veranderde ik in een wrak. Ik vluchtte weg bij mijn laatste ex. Ik ben verhuisd naar een andere stad en heb een nieuwe start gemaakt. Ik heb Julian leren kennen en ben ontzettend verliefd op hem geworden. Hij vindt mij ook geweldig en we zien elkaar regelmatig. De seks met hem is een verademing. Er is alleen iets waarmee ik enorm zit: Julian is 20 jaar. Ik ben bijna net zo oud als zijn moeder en ben dus heel bang dat deze relatie geen stand houdt. Ook al beweert Julian anders. Is het beter om er mee te stoppen? Ik ben zo bang dat ik mezelf verlies en dat ik straks weer met lege handen sta. Groetjes, Lia.
Lieve Lia,
Wat heerlijk dat je verliefd bent. Je voelt je ongetwijfeld heerlijk daarbij. En fijn dat je liefde wordt beantwoord. Als je uit een gewelddadige relatie komt, is het moeilijk te genieten als het wel goed gaat. Je bent niet gewend om op een andere manier te worden behandeld.
Je stap om opnieuw te beginnen in een andere stad, vind ik moedig en een juiste beslissing. Niemand kent je, weet iets van je verleden. Dat je een man tegenkomt die twintig jaar jonger is en dat je daar verliefd op wordt, is geweldig. Ik snap dat het verwarrend is, omdat de relatie door velen wordt afgekeurd. Daar moeten jullie je helemaal niets van aantrekken. Je hoeft niet te weten hoe jullie toekomst eruit ziet, waar het om gaat is om nu.
Als jullie het leuk hebben geniet daar dan van. Houd je niet bezig met vragen als: hoe moet het met ons in de toekomst, want vinden zijn ouders er van, zijn vrienden. Als jullie liefde echt is, overwint het alles. Zelfs de zwaarste stormen. Bovendien wordt het steeds meer geaccepteerd door de samenleving. Dankzij bekende Nederlanders die openlijk uitkomen voor hun relatie met veel jongere partners. Heb je al kennisgemaakt met zijn ouders? Doe dat. Laat zien dat je het meent met hun zoon en van hem houdt.
Probeer je geen zorgen te maken, maar te genieten van wat je nu hebt en ervaart. Maak plezier samen, blijf met elkaar praten en van elkaar genieten. Dat is het allerbelangrijkste en dat heb je verdiend na een aantal minder aangename relaties.
Liefs, Vera.
