Peuters: ze zijn aandoenlijk, grappig, enthousiast en zo groot en klein tegelijkertijd. Voor de moeder vraagt deze nieuwe fase echter een hele flexibele instelling. Niets is namelijk zo onvoorspelbaar als een peuter, maar je moet als moeder wel voor elke situatie een oplossing hebben. Dat je die niet altijd hebt, is een tweede. En zo is het bijvoorbeeld voor omstanders in openbare gelegenheden vaak wel duidelijk dat ze te maken hebben met een peutermoeder.
Zie je bijvoorbeeld wel eens een vrouw sjouwen met een lege buggy aan haar ene hand, 2 tassen om haar schouders en een enthousiast lopend kind aan de andere hand? Dan kan ik je verzekeren dat je te maken hebt met een peutermoeder wiens kind niets liever doet dan de hele dag lopen. In een eigen tempo, maar met een onduidelijk uithoudingsvermogen, waardoor je de buggy wel mee moet nemen wil je je als moeder niet een hernia tillen met plusminus 11 kilo aan vermoeid kind in je armen aan het einde van de trip.
Een bekend alledaags scenario: de supermarkt. Of eigenlijk: de vloer van de supermarkt. Need I say more? Niet alleen mijn eigen dochter besluit met de regelmaat van de klok gestrekt te gaan als haar door mij verteld wordt om niet met appels te gooien of de verpakking met koekjes met rust te laten, ook leeftijdsgenootje zie ik er regelmatig op de grond liggen. De moeders reageren verschillend: of ze stappen over het kind heen en vervolgen hun weg, of ze knielen bij het kind en fluisteren op dwingende toon om NU mee te gaan. De allerlaatste optie is dan om je kind als een aardappelzak over je schouder te werpen en je volle winkelmand te laten staan, iets dat ik nog nooit gedaan heb omdat ik vaak lopend (zie punt 1) met mijn dochter naar de supermarkt ga voor kleine boodschappen.
Soms heb je van die dagen dat je als moeder besluit een leuk tripje te ondernemen met je peuter. Je bent op tijd de deur uit gekomen (check) je hebt genoeg versnaperingen bij je om een weeshuis te voeden (check) en peuter was goedgemutst en ging uit zichzelf met je mee. (YES!) Eenmaal aangekomen bij de binnenspeeltuin, dierentuin of zwembad kijk je over je schouder en zie je dat je peuter in een diepe slaap is gesukkeld en krijg je hem of haar met geen mogelijkheid weer wakker. En daarom zie je wel eens een moeder in haar auto op het parkeerterrein van een kindvriendelijk gebeuren met haar smartphone in 1 hand, een pakje Roosvicée in de andere hand en een slapend kind op de achterbank. Ze hoopt namelijk dat haar kind binnen een half uur wakker wordt, aangezien ze er al een rit van een half uur op heeft zitten en er een kans inzit dat het kind door het lint gaat als het erachter komt dat ze nooit bij de gelegenheid zijn geweest.
Over slapen gesproken. Zag je die vrouw met wallen tot op haar enkels? Grote kans dat ze straks in een auto stapt met een of meerdere kinderstoelen op de achterbank. Of op de fiets met een of meerdere fietsstoeltjes. Vergeet de babytijd waarin je op de automatische piloot functioneerde door chronisch slaapgebrek: peuters verheffen het niet (willen) slapen vaak tot een kunst. En bovendien zijn die peuters nu groot genoeg om zelf hun bed uit te klimmen en op onchristelijke tijden hun kamer en de rest van de bovenverdieping op stelten te zetten.
Lunchen of uit eten met je peuter leek je eerder nog heel gezellig. Niets fijners dan zo’n tevreden kind dat gezellig met de rest van de familie mee eet, zoals op die foto’s in glossy magazines. Veel moeders zijn hier gevoelig voor en gaan vol frisse moed met hun gezin lunchen of uit eten. Maar vervolgens is het bestelde broodje pindakaas volgens peuter toch echt niet hetzelfde als het broodje pindakaas van thuis. En eet je peuter thuis de groenten risotto met smaak op? Dan wil het in de eetgelegenheid geheid alleen patat. Is er geen speelhoek in de eetgelegenheid? Dan wordt het of een lange zit, of juist een heel kort etentje: peuter wil namelijk geëntertaind worden. Tip: neem ALTIJD een iPad of kleurboek mee, dan kan je misschien zelf ook nog eten. En de andere gasten zullen je ook dankbaar zijn.
Romy Meijer (35 jaar) schrijft op haar eigen blog Dochterlief.nl over haar leven als moeder en is momenteel in between jobs. Daarnaast schrijft ze blogs voor Damespraatjes. Ze woont samen met haar man en hun dochter Elise in de buurt van de Veluwe. Naast schrijven is lezen een grote hobby. Haar blog kan je vinden op www.dochterlief.nl.
